بررسی تاثیر رسانه های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی (مطالعه موردی، افراد ۳۸-۱۸ سال استان چهارمحال و بختیاری)

ایران به عنوان جامعه ای که در راه توسعه گام نهاده است، بیش از هر چیز به مشارکت اجتماعی مردم در جامعه نیاز دارد و یکی از لوازم ضروری مشارکت و احساس امنیت از سوی آنهاست. اما به نظر می رسد، احساس امنیت در ایران در حد پایینی است. نتایج تحقیقی درباره احساس امنیت در ۸ شهر کشور از جمله شهرکرد، نشان می دهد که صرف نظر از شدت و ضعف وجود امنیت در این شهرها، میزان احساس امنیت در آنها در حد پایینی است. حدود ۸۰ درصد افراد مورد مطالعه احساس ناامنی کرده اند (عربی، ۱۳۸۴ : ۲۰۹و۲۰۸ ) همچنین تحقیقی درباره احساس امنیت در شهر فارسان، نشان دهنده احساس امنیت پایین است (ربانی، افشار کهن، ۱۳۸۳:۶۶) بنابراین بررسی عوامل موثر بر احساس امنیت، لازم به نظر می رسد. به همین منظور در این تحقیق، تاثیر رسانه های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی در میان شهروندان شهرکرد مورد بررسی قرار می گیرد. هدف از انجام این پژوهش مطالعه تاثیر رسانه های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی در جامعه شهری می باشد، که شامل بررسی نظری، تجربی و سنجش ابعاد مختلف میزان احساس امنیت می باشد. به منظور مطالعه تاثیر رسانه های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی، از شاخص های مدت زمان استفاده از رسانه ها و میزان توجه و انتخاب برنامه های خبری، سیاسی، میزان اعتماد به رسانه و نوع رسانه مورد استفاده برای سنجش میزان تاثیرپذیری از رسانه استفاده شد و برای سنجش احساس امنیت اجتماعی، امنیت اجتماعی در پنج بعد عمومی، قضائی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در قالب طیف لیکرت مورد سنجش قرار گرفت و از مجموع نمرات افراد در پنج بعد میزان احساس امنیت اجتماعی افراد به دست آمده بین میزان توجه و اعتماد به رسانه های داخلی و احساس امنیت اجتماعی رابطه مثبت با سطح معناداری بالا (%۵ < sig ) و سطح اطمینان حداقل ۹۵ درصد وجود دارد. نتایج تحقیق نشان میدهد: بین میزان توجه و اعتماد به رسانه های داخلی و ابعاد مختلف احساس امنیت اجتماعی رابطه مثبت می باشد سطح معناداری بالا (%۵ < sig ) و سطح اطمینان حداقل ۹۵ درصد بین میزان توجه و اعتماد به رسانه های خارجی، در چهار بعد قضائی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی رابطه مثبتی با سطح معناداری بالا (%۵ < sig ) سطح اطمینان حداقل ۹۵ درصد وجود دارد، اما بین این متغیر و احساس امنیت عمومی رابطه معناداری مشاهده نشد. نکته قابل توجه در نتایج تحقیق این است که وجود همبستگی بین متغیر مستقل و وابسته و لزوما تاثیر رسانه ها بر احساس امنیت نیست، بلکه می توان گفت افراد، با احساس امنیت متفاوت، گرایش متفاوت در انتخاب و اعتماد به رسانه های داخلی و خارجی دارند و رسانه ها صرفا نقش تقویت کننده نگرش قبلی مخاطبان را دارند.