عوامل موثر بر خودحفاظتی و پیشگیری از شکست های حفاظتی از دیدگاه فرماندهان ارشد نیروی انتظامی

زمینه و هدف: سازمان های امنیتی به خصوص نیروی انتظامی با علم به ضعف سامانه های کنترلی بیرونی و سنتی در جلوگیری از انحراف اهداف، و اعتقاد به تاثیرگذاری شدید کنترل درونی (خودحفاظتی) برای پیشگیری از شکست های امنیتی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در بین تدابیر پیشگیرانه، خودحفاظتی به عنوان یکی از شیوه های موثر، قابل اطمینان و کم هزینه است که با رویکردی اقناعی، بدون توسل به جبر، تهدید یا ابزارهای واکنشی، نسبت به سایر روش ها از عمق و پایداری بیشتری برخوردار است. بر این اساس هدف اصلی این پژوهش شناسایی مولفه-های موثر بر خودحفاظتی به منظور پیشگیری از شکست های حفاظتی کارکنان است. روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی ازنوع پیمایشی و ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته با پایایی مناسب (۸۰/.=α) است که با استفاده از نظرات کارشناسان و اساتید از روایی (صوری) قابل قبولی نیز برخوردار شد. جامعه آماری پژوهش، ۱۸۰ نفر از فرماندهان و مدیران ارشد فرماندهی انتظامی استان اردبیل بودند که براساس جدول جرسی مورگان، تعداد ۱۲۳ نفر از آنان به عنوان نمونه آماری ازطریق روش تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش برای تحلیل آماری از آزمون تی تک نمونه ای استفاده شد. یافته ها و نتایج: آشنایی با مهارت های پیشگیری و حفاطت اطلاعات، نگرش سازمانی و اعتقادها، آموزش و فرهنگ سازی، سه عاملی هستند که می توانند در میزان خودحفاظتی کارکنان در برابر شکست های حفاظتی موثر واقع شده و سطح تدافعی خودی را در برابر تهاجمات اطلاعاتی حریف افزایش دهند. آشنایی با مهارت های پیشگیری و حفاطت اطلاعات با شاخص هایی مانند آشنایی با تدابیر افزایش خطر، افزایش زحمت و کاهش منافع، تدابیر رشدمدار و آگاه سازی، ارتباط معناداری داشت. نگرش سازمانی و اعتقادها با شاخص هایی مانند رضایت شغلی، ارضاء نیازهای کارکنان، اعتقادهای دینی، تعلق های سازمانی، وفاداری، وجدان کاری، احترام به شخصیت افراد و خویشتن داری سنجیده شد و آموزش و فرهنگ سازی نیز با شاخص هایی مانند نظام تشویق و تنبه، دوره های حین خدمت، ترویج و توسعه منابع آموزشی و تبلیغی، ارزیابی و رابطه معناداری داشته است.

Keywords:

خودحفاظتی , فرماندهان ارشد , شکست حفاظتی , پیشگیری , اقدامات اطلاعاتی