ارتباط دیابت بارداری با میزان هورمون های تیروئیدی در زنان باردار شهرستان زابل در سال ۱۴۰۰

مقدمه و هدف: دیابت یارداری درجه ای از عدم تحمل گلوکز، ناشی از ناتوانی پانکراس در ترشح انسولین بیش تر برای پاسخ به افزایش مقاومت به انسولین و یا کاهش حساسیت به انسولین  طی بارداری است که اولین بار در بارداری دیده می شود. مطالعات نشان داده که دیابت بارداری  و اختلال عملکردی در تیروئید می تواند اثرات بسیار بدی بر بارداری و کودک داشته باشد. در این پژوهش، ارتباط دیابت بارداری با میزان هورمون های تیروئیدی در زنان باردار را بررسی کردیم. مواد و روش ها: این پژوهش مورد شاهدی بر روی ۲۵۲ مادر باردار در دو گروه دیابت بارداری (۸۷) و سالم(۱۶۵) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی زابل با روش تصادفی انجام شد و سطح سرمی FBS ، تیروکسین آزاد (FT۴) و هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) بین دو گروه مقایسه شد. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. یافته ها: میانگین سطح TSH در گروه مورد و شاهد به ترتیب ۵۶/۱± ۷۵/۲ و ۰۷/۱± ۷۸/۱ میکرولیتر در میلی لیتر بود و در گروه مورد به طور معنی داری بالاتر بود. میانگین سطح FT۴ در گروه مورد و شاهد به ترتیب ۶۱/۰ ± ۵/۱ و ۶۸/۰ ± ۴/۱ نانوگرم بود که از نظر آماری در دو گروه تفاوت نداشت. در میان بیماران مبتلا به دیابت ، ۱۶ نفر (۴۸/۱۲درصد) دچار هیپوتیروئیدی تحت بالینی بودند و ۶ نفر (۶۹/۷ درصد) هیپوتیروئیدی بالینی داشتند در حالی که در گروه شاهد ، ۷ نفر (۲۴/۴ درصد) دارای هیپوتیروئیدی تحت بالینی و ۴ نفر (۴۲/۲ درصد) دارای هیپوتیروئیدی بالینی بودند که از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: این یافته ها ارتباط معنی داری بین هیپوتیروئیدی و دیابت بارداری را نشان می دهد. بنابراین سنجش و ارزیابی دقیق هورمون های تیروئیدی در دوران بارداری به ویژه در مادران دیابتی، برای مدیریت و پیش آگهی بهتر دیابت بارداری پیشنهاد می شود.  

Keywords:

Gestational diabetes , Pregnancy , Thyroid hormones , بارداری , دیابت بارداری , هورمون های تیروئیدی , هیپوتیروئیدی.