مدل طراحی شبکه حمل ونقل ترکیبی تحت شرایط عدم قطعیت (موردمطالعه: حمل ونقل سیمان در کشور ایران)

امروزه با جهانی شدن زنجیره های تامین، استفاده از سیستم های حمل ونقل کارآمد برای توزیع کالاها می تواند تاثیر زیادی بر کاهش هزینه های لجستیکی و افزایش رضایت­مندی مشتریان بگذارد. در این راستا مراکز لجستیک بار علاوه بر اینکه زیرساخت های موردنیاز برای انتقال جریان بار از جاده به شبکه ریلی را فراهم می کنند، نقش بسزایی در کاهش هزینه های کل حمل ونقل با استفاده از اقتصاد در مقیاس و ایجاد ارزش افزوده برای کالاهای خام دارند. ازاین رو در این پژوهش با توجه به عدم قطعیت موجود در تقاضاها و هزینه های حمل ونقل، یک مدل ریاضی استوار برای طراحی شبکه حمل ونقل ترکیبی بار با استفاده از دو روش حمل ونقل ریل و جاده در سطح ملی ارائه شده است. در مدل احتمالی مبتنی بر سناریوی ارائه شده، دو هدف موردتوجه قرار گرفته است؛ هدف نخست بر حداقل­کردن هزینه ها و هدف دوم از دیدگاه کاهش ریسک تصمیم گیری بر حداقل­کردن حداکثر تاسف سناریوهای محتمل در چارچوب برنامه ریزی استوار متمرکز است. در ادامه، برای نمایش اعتبار مدل ارائه شده و کارایی آن، حمل ونقل ترکیبی سیمان در ایران مورد بررسی قرار گرفته است. خروجی ها نشان می دهد که توسعه تعدادی از ایستگاه های راه آهن در کشور و انتقال حجم قابل توجهی از سیمان حمل­شده از جاده به شبکه ریلی، موجب کاهش قیمت این محصول استراتژیک می شود.