بررسی پارامتریک رفتار هیدرولیکی پرکلرواتیلن در سیستم های دو فازی
Publish place: Environmental Sciences، Vol: 14، Issue: 1
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 267
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SCJS-14-1_004
تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1400
Abstract:
بیان کمی ویژگی های هیدرولیکی خاک نقش مهمی در پیشگیری از ورود آلایندههای هیدروکربنی به خاک و آبهای زیر زمینی دارد. به منظور بررسی رفتار هیدرولیکی پرکلرواتیلن به عنوان یک آلایندهی سمی کلردار در خاک، منحنیهای نگهداشت پرکلرواتیلن و آب در خاک بدست آمد. سپس هدایت هیدرولیکی اشباع برای این دو سیال به روش بار ثابت تعیین که مقدار آن برای آب و پرکلرواتیلن به ترتیب ۲۷/۳۹۵ و ۸۴/۴۱۰ سانتی متر بر روز بدست آمد سپس پارامترهای مدلهای نگهداشت ونگنوختن، بروکس-کوری و کوسوگی بدست آمد. هدایت هیدرولیکی غیر اشباع به عنوان تابعی از پتانسیل ماتریک خاک بر پایهی مدلهای معلم-ونگنوختن، معلم- بروکس-کوری و معلم-کوسوگی تعیین شد. دقت مدلها به وسیلهی آمارههای خطای ماکزیمم، ریشه میانگین مربعات خطا، ضریب تعیین، کارایی مدل و ضریب جرم باقیمانده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای سیال پرکلرواتیلن، مدل ونگنوختن نسبت به دو مدل دیگر از دقتی بیشتر برخوردار است. مقدار پارامترهای توزیع تخلخل و نقطه ورود هوا در سیستم دو فازی آب-هوا نسبت به پرکلرواتیلن-هوا کاهش یافت. این رفتار به دلیل لزوجت و مقاومت بیشتر آب نسبت به پرکلرواتیلن در برابر جریان است. به این مفهوم که زهکشی آب نسبت به پرکلرواتیلن از محیط متخلخل به مکش بالاتری نیاز دارد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که در یک مقدار معین از فاز مایع، آب نسبت به پرکلرواتیلن نگهداشت بیشتری دارد. به دلیل لزوجت کمتر پرکلرواتیلن، هدایت هیدرولیکی اشباع و غیراشباع محیط متخلخل برای پرکلرواتیلن بیشتر از آب است. سیال پرکلرواتیلن با توجه به هدایت هیدرولیکی بیشتر و نگهداشت کمتری که نسبت به آب دارد، در صورت ورود به محیط متخلخل حرکت سریعتری به سمت آبهای زیر زمینی خواهد داشت.
Keywords:
Authors
منصور چترنور
کارشناسی ارشد خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
مهدی همایی
گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
صفورا اسدی کپورچال
گروه علوم خاک، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
محمد محمودیان شوشتری
گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :