بررسی و ارزیابی جهات بهینه توسعه فضایی - کالبدی شهر مهاباد

امروزه یکی از موارد بسیار مهم و پیچیده برای برنامه­ریزان شهری، تصمیم گیری در مورد مکان های مناسب جهت گسترش آتی شهر و تعیین اراضی مناسب توسعه می باشد که این مهم تنها با نگاهی جامع نسبت به تمام عوامل تاثیرگذار در جهت یابی توسعه­ی فیزیکی شهر، محقق خواهد شد. شناخت و تعیین تناسب و استعداد زمین برای توسعه کالبدی و شهری از اقدامات اولیه در برنامه ریزی­های فضایی و محیطی است. هدف از انجام پژوهش این بود که با توجه به عوامل موثر در توسعه کالبدی شهر، نواحی مناسب برای توسعه کالبدی در شهر مهاباد شناسایی و پراکنش فضایی آن مشخص گردد. معیارهای مورد استفاده شامل لایه­های توپوگرافی، زمین­شناسی، کاربری زمین، شیب، جهت شیب، حریم رودخانه، دسترسی به شبکه­های ارتباطی و رعایت حریم گسل محدوده بودند. که تعیین تناسب زمین از طریق معیارهای مورد استفاده و مدل TOPSIS Fuzzy در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی صورت گرفت. تناسب زمین برای توسعه کالبدی به پنج طبقه خیلی مناسب، مناسب، متوسط، نامناسب و خیلی مناسب تقسیم شد و نقشه پهنه­بندی آن تهیه گردید. نتایج حاکی از آن است که از کل محدوده مورد مطالعه، ۱۱درصد خیلی مناسب و بدون محدودیت، ۷/۸ مناسب، ۳۲/۲۰ درصد متوسط، ۰۲/۲۹ درصد نامناسب و ۹۶/۳۰ درصد از کل مساحت محدوده مورد مطالعه خیلی نامناسب برای توسعه کالبدی– فضایی شهر می­باشد

Keywords:

توسعه فیزیکی , تناسب زمین , مدل TOPSIS Fuzzy , شهر مهاباد