پیش بینی اضطراب اجتماعی براساس ناگویی هیجانی و عزت نفس در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم

یکی از شایع ترین مشلات روانشناختی در بین دانش آموزان که با پیامدهای متعدد تحصیلی همراه است، اضطراب اجتماعی میباشد. این پژوهش با هدف پیشبینی اضطراب اجتماعی براساس ناگویی هیجانی و عزت نفس در دانش آموزان دختر انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان کنگان در سال تحصیلی ۱۳۹۹ جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند، و از بین آنها با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۹۴ دانش آموز دختر انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از ابزارهای خودگزارش دهی شامل پرسشنامه اضطراب اجتماعی جرابک، پرسشنامه ناگویی هیجانی بگبی و پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت است فاده شد. داده های گردآوری شده با روشهای آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شد. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین عزت نفس و ابعاد آن با اضطراب اجتماعی دختران دانش آموز رابطه منفی و معناداری وجود دارد .(P<۰/۰۵) این رابطه بین نمره کل ناگویی هیجانی و ابعاد آن شامل دشواری در تشخیص احساس، دشواری در توصیف احساس و تمرکز بر تجارب بیرونی با اضطراب اجتماعی دختران دانش آموز مثبت و معنادار بود .(P<۰/۰۵) همچنین، تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای پیش بین با هم توان تبیین ۳۴ درصد از واریانس نمرات اضطراب اجتماعی را داشته اند. یافته ها نشان میدهد که در زمینه کاهش اضطراب اجتماعی توجه به برنامه های هیجان مدار و عزت نفس میتواند اولویت داشته باشد.

Keywords:

اضطراب اجتماعی , ناگویی هیجانی , عزت نفس , دانش آموزان