اثر سطوح مختلف اسیدآمینه لایزین بر عملکرد رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه بچه ماهی ازون برون (Acipenser stellatus)

تحقیق حاضر با هدف تعیین اثر افزایش اسید آمینه لایزین بر شاخص­ های رشد، بازماندگی و ترکیب لاشه در بچه­ماهی ازون برون (Acipenser stellatus) در طی ۸ هفته صورت گرفت. بدین ­منظور، تعداد ۱۴۴ قطعه بچه ­ماهی با میانگین وزن اولیه ۱/۳±۲۰/۰۱ گرم به ­طور تصادفی در ۱۲ مخزن فایبرگلاس توزیع گردیدند. ماهیان دو بار در روز به ­میزان ۴ درصد وزن بدن با جیره ­های غذایی حاوی سطوح مختلف اسید آمینه لایزین (۱ درصد، ۲ درصد، ۳ درصد و جیره شاهد) تغذیه شدند. شاخص ­های رشد و تغذیه شامل ضریب چاقی، درصد افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، بازده غذایی، شاخص احشائی و میزان بازماندگی و هم ­چنین ترکیب لاشه بدن ارزیابی شدند. براساس نتایج حاصل، تفاوت معنی ­داری در پارامترهای رشد بین تیمارهای آزمایشی وجود داشت (۰/۰۵>p ). بر این اساس، بیش ­ترین میزان عملکرد شاخص ­های رشد در تیمار حاوی ۲ درصد لایزین و کم ­ترین میزان آن در تیمار ۳ درصد مشاهده گردید. میزان بقاء در کلیه تیمارها اختلاف معنی­ داری نشان نداد. از سوی دیگر، نتایج نشان داد افزودن لایزین در جیره سبب کاهش نسبت پروتئین و چربی در تیمار ۲ درصد در مقایسه با تیمار ۳ درصد می­ گردد. از این­ رو، طبق نتایج حاصله، می­ توان بیان کرد که افزودن اسیدآمینه لایزین به ­میزان ۲ درصد در جیره بچه ­ماهی ازون ­برون سبب بهبود عملکرد رشد می گردد.  

Keywords:

اسیدآمینه لایزین , شاخص های رشد , ترکیب لاشه , ماهی ازون برون