ارزیابی عملکرد آموزشی با رویکرد مقایسه ای تحلیل شبکه ای و دیمتل

هر نهادی برای آگاهی از جایگاه خود در میان دیگران و بهبود عملکردش، باید به صورت مستمر ارزیابی شود. اولین گام برای ارزیابی درست، هدفگذاری ارزیابی و سپس تدوین شاخص هایی است که رسیدن به آن اهداف را ممکن می کنند. نکته مهم دیگر، تعیین اولویت شاخص ها و تاثیری است که هر یک از آن ها بر دیگران دارد. در این خصوص روش های متفاوتی وجود دارد که از میان آن ها می توانبه روش تحلیل شبکه ای و روش دیمتل اشاره کرد. فرآیند تحلیل شبکه ای یکی از روش های تصمیم گیری چندمعیاره و نسبتا جدیدی است که تمام روابط داخلی بین اجزا را به صورت  نظام مند مورد بررسی قرار می دهد. روش دیمتل نه تنها می تواند روابط علت و معلولی بین شاخص ها را به صورت یک مدل ساختاری در بیاورد، بلکه می تواند به عنوان روشی برای مدیریت وابستگی های درونی مجموعه ای از عوامل نیز به کار گرفته شود. در این مقاله سعی خواهد شد بر اساس رویکرد مقایسه ای دو روش تحلیل شبکه ای و دیمتل، برای اولویت بندی شاخص های کلیدی آموزشی دانشگاه شهید بهشتی و تعیین ارتباطات درونی آن ها راهکاری ارائه شود تا این دانشگاه را برای ارزیابی عملکرد آموزشی خود توانمندتر شود.

ارزیابی عملکرد آموزشی با رویکرد مقایسه ای تحلیل شبکه ای و دیمتل Keywords:

عملکرد آموزشی , روش تحلیل شبکه ای , روش دیمتل