اکولوژی ژرف نگر و دانش ضمنیتاویل مفهوم دانش ضمنی محیطی در معماری منظر

دانش و هنر معماری منظر بعنوان یک میان رشته، واسظه بسیاری از حوزه های تخصصی است . با ای ن وجود، در حالی که طراحی منظر (بعنوان شاخه ای از معماری منظر) بطور ذاتی بدنبال تبین ارزشها و باورهای فرهنگی در ارتباط با جلوه های طبیعی و بصری است، شاهد مسایل زیادی در طراحی مناظر ایجاد شده هستیم . همچنین به رغم وجود توان بسیار زیاد در زمینه دانش و باور های محیطی و اکولوژیکی، در مناطر طرح شده ، بویژه از نظر هویت منظر و کیفیت طراحی محیطی مشکلات بسیاری وجود دارد . این موضوع به ویژه در ارتباط با ایران به دلیل دارا بودن فرهنگ و تمدن کهن و نیز تنوع بوم شناختی قابل توجه است. این مقاله تلاش می کند تا به معرفی و تبیین توان دانش ضمنی پردازش منظر در ایران و نیز بوم شناسی منظر در مدیریت و یا تعدیل بخشی از مسایل مطرح شده بپردازد. در این رابطه نیز پرسشهای اصلی به شرح زیر است: مسایل کنونی طراحی منظر در ارتباط با بوم شناسی منظر کدام است؟ · چه مفاهیم و ارزشهای متکی به کار برد توان های محلی و بومی می تواند به خلق و · ایجاد منظر درخور، زیبا با بهره های محیطی منجر شود؟ جنبه های گوناگون دانش منظر چگونه می تواند در روند طراحی، ساخت و · مدیریت منظر و نیز توسعه معماری منظر شهری و روستایی موثر باشد؟ در پاسخ به پرسشهای بالا و در راستای هدف (در زمینه های نظری و عملی )، امید زیادی به شناخت مفاهیم بوم گرایانه و یافتن گزینه های مناسب پوشش گیاهی، بسترسازی، کاربرد جداره ها و حائل های فیزیکی ( به ویژه در مناطق گرم و خشک ) و نهایتا ترویج کهن الگوهای محیطی، روشهای محلی و الکوهای بومی وجود دارد . در این رابطه نیز نگارنده برای بسط چنین مباحث حساسی ، دو مفهوم اساسی "دانش ضمنی محیطی" و " الگوی واحه" ۱ را معرفی و پیشنهاد می کند.

Keywords:

بوم شناسی ژرف نگر , دانش ضمنی محیطی , الگوی واحه , بوم شناسی منظر