اثرات مسمومیت تجربی با کلرپیریفوس بر ایمنی غیراختصاصی و مصونیت در برابر عفونت آئرومونازیس (Aeromonasis) در قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
Publish place: Journal of Animal Environment، Vol: 12، Issue: 1
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 196
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AEJO-12-1_032
تاریخ نمایه سازی: 16 آبان 1400
Abstract:
آفت کش های ارگانوفسفره یکی از آلاینده های شیمیایی آب های سطحی هستند که ممکن است موجب افزایش استعداد ابتلا به بیماری در ماهیان شوند. از این رو در آزمایش حاضر اثرات مسمومیت تحت حاد کلرپیریفوس بر عملکرد سیستم ایمنی و مقاومت قزل آلای رنگین کمان در مواجه با عفونت آئرومونازیس مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد ۱۸۰ ماهی با میانگین وزن ۴۲ گرم بین ۴ گروه آزمایشی (۳ تکرار) شاهد، دوز پایین (۲/۵ میکروگرم بر لیتر)، دوز متوسط (۵ میکروگرم بر لیتر) و دوز بالای کلرپیریفوس (۱۰ میکروگرم بر لیتر) تقسیم شدند و به مدت ۱۰ روز تحت تاثیر تیمارهای فوق قرار گرفتند. در پایان، خونگیری جهت سنجش شاخص های خون شناسی و ایمنی انجام شد و ماهیان به وسیله تزریق درون صفاقی دوز کشنده Aeromonas hydrophila به مدت ۱۴ روز تحت چالش باکتریایی قرار گرفتند. بررسی شاخص های خون شناسی، نشان دهنده کاهش معنی دار تعداد گلبول های سفید، گلبول های قرمز، هماتوکریت، هموگلوبین و درصد لنفوسیت های خون در ماهیان تحت تیمار با بالاترین دوز کلرپیریفوس بود (۰/۰۵>P). ارزیابی شاخص های ایمنی خون گواه از کاهش معنی دار ایمونوگلوبیولین تام، لیزوزیم، کمپلمان، پروتئین کل، آلبومین و گلوبولین در بالاترین دوز کلرپیریفوس بود (۰/۰۵>P). میزان مرگ و میر تجمعی ماهیان در چالش با Aeromonas hydrophila رابطه مستقیمی با افزایش دوز کلرپیریفوس نشان داد اما فقط گروه آزمایشی بالاترین دوز با گروه شاهد اختلاف معنی دار نشان داد (۰/۰۵>P). با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش، این چنین استنباط می شود که افزایش غلظت محیطی کلرپیریفوس موجب اثرات زیان آور بر سیستم دفاعی قزل آلای رنگین کمان می شود و مقاومت آن را در مواجه با باکتری های بیماریزا کاهش می دهد.
Keywords:
Authors
سعید مرادی
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
کامران رضایی توابع
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :