تاثیر لازالوسید بر اکوسیستم و پارامترهای شکمبه ای گوسفند قزل

تحقیق حاضر جهت بررسی تاثیر یونوفر لازالوسید بر پارامترهای شکمبه ­ایگوسفند قزل انجام شد. بدین منظور از ۱۶ راس گوسفند نر قزل در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. جیره­ های غذایی براساس جداول احتیاجات غذایی بین المللی گوسفندان (۱۹۸۵) تهیه شد به ­گونه ­ای که حاوی ۲/۹ مگاکالری در کیلوگرم ماده خشک انرژی قابل متابولیسم و ۱۵ درصد پروتئین خام در ماده خشک جیره بود. اجزای تشکیل ­دهنده جیره غذایی شامل یونجه، دانه جو، کنجاله سویا، دانه ذرت و سنگ آهک به ­ترتیب با ۴۰۰، ۴۸۸، ۲۰۰، ۵۸۹ و ۲۰ گرم در کیلوگرم ماده خشک جیره بود. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف لازالوسید (۲۰، ۲۵، ۳۰ و ۳۵ قسمت در میلیون ماده خشک جیره) بود. طول دوره آزماش ۲۱ روز بود. مایع شکمبه ۲ و ۴ ساعت بعد از خوراک ­دهی صبحگاهی جمع ­آوری شد. در این تحقیق فاکتورهایی همانند pH شکمبه، زمان احیای متیلن بلو، زمان ترسیب شناوری، اسیدهای چرب فرار کل و نیتروژن آمونیاکی شکمبه اندازه­ گیری شد. pH شکمبه، زمان احیای متیلن ­بلو، زمان ترسیب شناوری و اسیدهای چرب فرار کل تحت تاثیر سطوح مختلف لازالوسید قرار نگرفت. نیتروژن آمونیاکی شکمبه با افزودن سطوح بالای لازالوسید کاهش معنی ­داری را نشان داد (۰/۰۵>p). نتایج نشان می ­دهد که استفاده از لازالوسید تا سطح ۳۵ قسمت در میلیون ماده خشک جیره تاثیر منفی بر اکوسیستم و پارامترهای شکمبه ندارد و کاهش نیتروژن آمونیاکی شکمبه نشانگر کاهش فعالیت باکتری­ های تجزیه کننده پروتئین در شکمبه به ­واسطه افزودن لازالوسید می­ باشد.

Keywords:

پارامترهای تخمیری , شکمبه , لازالوسید , نشخوارکنندگان , یونوفر