هدف از پژوهش حاضر شناسایی
شاخص های ایمنی محور سوادکوه می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه خبرگان در حوزه ایمنی جاده در استان مازندران می باشد که به منظور شناسایی شاخص ها مورد بررسی قرارگرفتند. به منظور گردآوری اطلاعات از نظرات خبرگان بصورت تجزیه و تحلیل میدانی و پرسشنامه ای استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس روش دلفی و آزمون t تک نمونه ای صورت گرفت. نتایج نشان داد که۵۲ شاخص شامل تامین روشنایی، خط کشی ها، تابلوهای انتظامی و اخباری، محل استقرار نیروی های امدادی و پلیس راه، امتداد افقی راه، امتداد قائم راه، نیمرخ عرضی راه، روسازی راه، ایمنی کاربری های حاشیه راه(رستوران بین راهی، مدارس و .... )، افتادگی شانه راه، ایمن سازی راه از سقوط سنگ در مناطق کوهستانی (ایجاد برم و تورسنگ و..)، حفاظ کناری مناسب و پیوسته (گاردریل-نیوجرسیو ....)، تامین تعداد مناسب دسترسی متناسب با مراکز جمعیتی، حجم تردد دسترسی نسبت به مسیر اصلی و ظرفیت دسترسی، جانمایی مناسب دسترسی ها، تامین فاصله دید در روز و شب قبل از پل و تونل، طرح هندسی مسیر در محل پل و تونل (قوس قائم-افقی و ...)، تامین عرض لازم جهت تردد خودروهای امدادی در زمان حادثه، زهکشی مناسب در محل ابنیه فنی، تابلو و علائم اخباری قابل رویت قبل از محل ابنیه فنی، تامین محل توقف های اضطراری یا راه فرار در محل ابنیه فنی، روشنایی مناسب محل ابنیه فنی، تهویه مناسب تونلها، اعلام و اطفاء حریق داخل تونل، و تجهیزات رادیوئی داخل تونل به عنوان
شاخص های ایمنی محور سوادکوه مورد تایید خبرگان قرار گرفتند.