مدل سازی تولید سفر شغلی با استفاده از ساختار مدل های انتخاب فردی و مقایسه آن با مدلهای دارای ساختار روند گرای خطی همفزون و ناهمفزون و تعیین مدل برتر

امروزه مدل های چهار مرحله ای به عنوان روش متداول بر آورد تقاضای حمل و نقل مورد استفاده می باشد. با توجه به اینکه برآورد تقاضا، مبنای تهیه برنامه ها و گزینه های حمل و نقل پاسخگوی آنرا تشکیل میدهد، دقت دربرآورد تقاضای حمل و نقل و درستی محاسبات مربوط به پیشنهاد گزینه ها اهمیت می باید. مدل های تولید سفر بعنوان اولین مرحله از مدل های چهار مرحله ای برآورد تقاضای سفر، برای پیش بینی تقاضای سفر در سال افق طرح به کار میروند و این مدل ها عموما فاقد پارامترها یا فرایندی جهت بازنگری و اصلاح در مراحل کلی برآورد تقاضا می باشند. ساختار های مختلفی جهت ساخت مدل های تولید سفر مورد استفاده قرار می گیرند. که شامل مدل های روندگرای خطی و مدل های طبقه بندی می باشند و در سال های اخیر استفاده از مدل های انتخاب فردی نیز در ساخت مدل های تولید سفر مورد توجه قرار گرفته است با توجه به اینکه سفرهای شغلی در ساعات اوج ترافیک رخ می دهند و بیشترین سهم از کل سفرها را در این ساعات به خود اختصاص میدهند، در این پژوهش ساختارهای مختلف مورد استفاده در ساخت مدل تولید سفر شامل ساختار مدل های انتخاب و ساختار روندگرای خطی در دو حالت همفزون و ناهمفزوم در ساخت مدل تولید سفر شغلی و نتایج حاصل از هر یک مورد بررسی قرار گرفتند.

Keywords:

تولید سفر , سفر شغلی , مدل روانگرای خطی , مدل مطلوبیت , مدل لوجیت