مطالعه اثر کربنات لیتیوم (Lithium Carbonate) بر بافت بیضه نوزاد موش صحرائی در تغذیه با شیر مادر

مطالعه حاضر به ­منظور بررسی تاثیر سمی لیتیوم بر میزان تغییرات سطح سرم هورمون تستسترون و تغییرات هیستومورفومتری بافت بیضه به ­ویژه بر روند اسپرماتوژنز آن در بیضه نوزادان موش صحرائی از طریق شیر مادر می­ باشد. نوزادان موش صحرائی به ­دنیا آمده با کربنات لیتیوم، از روز اول تا پایان دوره شیردهی (۲۱ روز) به ­طور متوالی یک­ روز در میان با دوز متوسط ۸۰۰ میلی­ گرم بر کیلوگرم از طریق داخل صفاقی به مادران شیرده تزریق شد. آزمایش هورمونی توسط کیت های Free Testosteron به­ روش الایزا انجام شد. نمونه ­های بافت بیضه به ­روش هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شده و زیر میکروسکپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. داده­ ها به­ صورت Mean±SE بیان شد و تجزیه و تحلیل داده ­ها از روش آنالیز آماری T-TEST توسط نرم ­افزار SPSS۱۳ جهت مقایسه وجود اختلاف بین دو گروه تیمار و شاهد استفاده شد. از نتایج به­ عمل آمده در مطالعه حاضر سطح هورمون تستوسترون خون، ضخامت قطر لوله منی ­ساز بافت بیضه، طول بیضه ­ها نوزاد و وزن بیضه ­های موش­ های نوزاد اختلاف معنی­ داری بین گروه ­های تیمار و شاهد به­ دست آمد. اما اثر تراوش دارو در شیر مادر بر ضریب Repopulation Index نوزادان اختلاف معنی ­داری نداشت. هم­ چنین وقوع تقسیمات میوز ۱ و میوز ۲ اسپرماتوژنز گروه شاهد رخ داده بود درحالی­ که در گروه تیمار روند اسپرماتوژنز کامل نشده بود. در مطالعه حاضر نیز نتایج به ­دست آمده حاکی از توقف و به تعویق انداختن فرایند اسپرماتوژنز به ­دنبال تراوش کربنات لیتیوم در شیر مادر بود که مطابق با یافته تحقیق فوق می­ باشد.

Keywords:

بیضه , شیر مادر , کربنات لیتیوم , موش صحرائی