رضایت از زندگی و دینداری در بین دانش آموزان دوره متوسطه(شهرهای فردوس, درگز و نواحی آموزشی۴,۵,۷ مشهد)

این نوشتار بر مبنای پژوهشی با هدف شناسایی رضایت از زندگی و مولفه های آن و دینداری و وجوه آن و رابطه بین این دو متغیر در بین دانش آموزان نمونه تحقیق (۱۲۰۰نفر از دانش آموزان دوره متوسطه شهرهای فردوس و درگز و سه ناحیه آموزشی ۴، ۵ و۷ مشهد) تنظیم شده است. طرح نمونه گیری، خوشه ای چند مرحله ای و ابزار سنجش ،پرسشنامه می باشد. یافته ها نشان داد کمتر از نیمی از دانش آموزان نمونه تحقیق (۵/۴۲ درصد) از زندگی رضایت زیاد دارند و بیش از نیمی از آنان در حد متوسط از زندگی راضی هستند. بیشترین نسبت نارضایتی دانش آموزان از محیط زندگی است. رضایت از شبکه دوستی و مدرسه در مجموع به یکدیگر نزدیک است و در حد وسط رضایت از محیط زندگی و خانواده قرار دارد. وضعیت دینداری دانش آموزان نمونه حاضر نیز براساس مقیاس تحقیق در ابعاد اعتقادی و تجربی بسیار بالاست همچنین در بعد مناسکی و پیامدی دینداری نیز هر چند نسبت به دو بعد دیگر، میانگین امتیازات دینداری کمتر است، اما بالاتر از میانگین نظری است. بررسی توزیع توام دو متغیر دینداری و رضایت از زندگی نشان داد، هم تغییری مثبت بین این دو متغیر به وضوح قابل مشاهده است و دینداران از زندگی رضایت بیشتری دارند. کلید واژه ها: رضایت از زندگی در میان نوجوانان, رضایت از مدرسه, رضایت از خانواده, رضایت از محیط زندگی، رضایت از دوستان, رضایت از خود, دینداری.

Keywords:

: رضایت از زندگی در میان نوجوانان , رضایت از مدرسه , رضایت از خانواده , رضایت از محیط زندگی , رضایت از دوستان , رضایت از خود , دینداری