بررسی مقایسه ای میزان در یافتی کارکنان ادارات مختلف و تاثیر آن بر رضایت شغلی: مطالعه موردی شهر زاهدان

هدف اساسی این تحقیق، پاسخ به این سوال بوده است که میزان دریافتی کارکنان آموزش و پرورش در مقایسه با سایر کارکنان در سازمان های دیگر، تا چه اندازه بر رضایت شغلی آنها تاثیر دارد و این پدیده چه آثار و تبعاتی را از خود برجای می گذارد؟ این مساله به ا تکاء پایه های نظری که مشتمل بر نظریه های انگیزشی، رضایت شغلی و نظریه های مربوط به حقوق و دستمزد است توصیف و تبیین شده است. جامعه آماری عبارتست از کلیه کارمندان آموزش و پرورش به عنوان جامعه هدف که با کارمندان سایر ادارات در سطح شهر زاهدان مقایسه می شوند. روش تحقیق پیمایشی و تکنیک آن پرسشنامه است. روش نمونه گیری برای کارمندان ادارات نمونه گیری خوشه ای شامل ۴۲۴ نفر به صورت دو مرحله ای و برای کارمندان آموزش و پرورش نمونه گیری طبقه ای با تخصیص متناسب به تعداد ۴۰۶ نفر بوده است. نتایج مطالعه نشان داد که کارمندان آموزش و پرورش در مقایسه با کارمندان شاغل در سازمان های دیگر به لحاظ ابعاد پنج گانه رضایت شغلی (نوع کار، همکاران، وضعیت ارتقاء در محل کار، پرداخت ها و سرپرست) نارضایتی بیشتری دارند. بیشترین میزان رضایت از نوع کار، پرداخت ها و وضعیت ارتقاء در میان کارمندان شاغل در سازمان های اقتصادی و اجتماعی ، و بیشترین میزان رضایت از همکاران و سرپرست در میان کارمندان شاغل در سازمان های فرهنگی است. علاوه بر آن ارتباط روشنی میان پرداخت های غیرمستقیم، رضایت شغلی و تعداد سازمانی پدیدار گردید. کارمندان آموزش و پرورش حتی نوع کار خود را که رکن اصلی یک شغل است، آنطور که انتظار می رود مطلوب تلقی نمی کنند.

Keywords:

میزان دریافتی , رضایت شغلی , کارمندان