تحلیل جامعه شناختی تحرک مسکونی در مشهد

تحرک مسکونی یک نوع تحرک مهم بوم شناختی است که علاوه بر تاثیرات کالبدی، سهم عمده ای در شکل گیری و یا تغییر شکل مجدد محیط های اجتماعی شهر دارد. نتایج تحلیل تحرک مسکونی بر روی نمونه ای متشکل از ۱۷۵۱۰ خانوار ساکن در ۴۰ ناحیه شهری مشهد نشان می دهد که:«۹/۴۶ درصد از خانوارهای ساکن مشهد در طی یک دوره ده ساله جابجایی مسکونی داشته اند؛ بیشترین جابجایی مسکونی(۸/۶۲درصد) درمشهد، بین ناحیه ای است؛ درحدود نیمی از نواحی شهر مشهد میزان فرستندگی مهاجر مسکونی بیش از گیرندگی است؛ ۸/۶۱ درصد از جابجایی های مسکونی درمشهد، جابجایی افقی، ۴/۱۶ درصد جابجاییها عمودی روبه پائین و ۸/۲۱ درصد جابجاییها نیز عمودی رو به بالاست؛ ۹/۶۴ درصد از تغییرات تحرک مسکونی در نواحی چهل گانه شهرمشهد تحت تاثیر هم زمان پنج خصوصیت ساختاری شامل اندازه منابع منزلتی، نابرابری منزلتی، جدائی گزینی منزلتی، تنوع اجتماعی و تراکم (سرانه) مسکونی و اشکال ترکیبی (تعاملی) آن ها است. در این میان اثر نسبی حاصل از تعامل متغیرهای «اندازه منابع، نابرابری منزلتی، جدائی گزینی منزلتی و تنوع اجتماعی» وهم چنین اثرتعاملی «نابرابری منزلتی و جدائی گزینی منزلتی» بر تحرک مسکونی بیش از سایر متغیرها است؛ دو متغیر مذکور به ترتیب ۲۳/۹ و ۱۴% از تغییرات تحرک مسکونی در نواحی شهری را تبیین می کنند.

Keywords:

تحرک مسکونی , جابجایی مسکونی , تراکم مسکونی , تنوع اجتماعی , جدائیگزینی اجتماعی , نابرابری اجتماعی , منابع اجتماعی