مقایسه قدرت پیش بینی کنندگی کارکرد خانواده و سبک دلبستگی در پیش بینی اختلالات رفتاری برونی سازی کودکان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی مشکلات رفتاری برونی­سازی بر اساس سبک­های دلبستگی و کارکرد خانواده در دانش­آموزان مدارس ابتدایی شهر تهران انجام شد. روش­کار: در این مطالعه همبستگی چندمتغیری، ۳۴۱ نفر از دانش­آموزان مدارس ابتدایی شهر تهران در سال ۹۷-۱۳۹۶ به همراه والدین با شیوه نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش­نامه­ی کارکرد خانواده، سیاهه رفتار کودک و پرسش­نامه­ی سبک دلبستگی بود که توسط والدین تکمیل گردید. نتایج با استفاده از آزمون رگرسیون چندمتغیره تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که متغیرهای دلبستگی و کارکرد خانواده با رفتارهای برونی­سازی ارتباط معنی­دار داشته (۰۵/۰>P و ۰۱/۰>P) و دلبستگی اضطرابی بیشترین نقش را در پیش­بینی رفتارهای برونی­سازی دارد. از بین مولفه­های عملکرد خانواده، کنترل رفتار، ارتباطات و نقش­ها بیشترین سهم را در پیش­بینی رفتارهای برونی­سازی شده داشتند. هم­چنین متغیرهای دلبستگی و کارکرد خانواده  (به ترتیب با ۱۶ و ۶ درصد) قادر به پیش­بینی مشکلات رفتاری برونی­سازی هستند. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد متغیرهای دلبستگی و کارکرد خانواده، قادر به پیش­بینی مشکلات رفتاری برونی­سازی در کودکان هستند.

مقایسه قدرت پیش بینی کنندگی کارکرد خانواده و سبک دلبستگی در پیش بینی اختلالات رفتاری برونی سازی کودکان Keywords:

سبک دلبستگی , کودکان , عملکرد خانواده , مشکلات رفتاری