تاثیر مترو در کاهش ترافیک شهری از منظر توسعه پایدار

با رشد روز افزون شهرها و تبدیل شهرهای پرجمعیت به کلانشهرها, مسائل و مشکلات کلانشهرها، شکل وابعاد تازه ای به خود می گیرد. یکی از مهم ترین مسائلی که مدیران و شهروندان کلانشهرها هر روزه با آن سروکار دارند. حمل و نقل وترافیک شهری می باشد. کنترل آلودگی اخیر با رعایت استانداردهای تعریف شده نیروگاه ها به مراتب سهل تر از آلودگی ناشی از خودروهای شخصی است و از این رو تاکید بر اجرای سریعتر سیستم حمل و نقل ریلی و توسعه سیستم های حمل و نقل عمومی درون شهری در کاهش آلودگی هوا خواهد داشت. بطور کلی توسعه حمل و نقل ریلی درون شهری موجب کاهش زمان سفر، صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی، کاهش هزینه های استهلاک و تصادف خودروها، ایجاد دسترسی ساکنان حومه شهر به مرکز شهر خواهد شد. هدف پژوهش حاضر تاثیر مترو در کاهش ترافیک شهری از منظر زیست محیطی با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد مترو یکی ازمهم ترین راهکار های حل مشکل ترافیک و آلودگی هوا در جهان شناخته شده است و به عنوان پاک ترین، سالم ترین، سریع ترین، ایمن ترین و به طور کلی کارآمدترین شبکه حمل و نقل، نقش انکارناپذیری در حل مسائل اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی ناشی از معضل ترافیک دارد. به طور کلی روش های نوین حمل و نقل عمومی نظیر مترو و خطوط ریلی شهری دارای دو تاثیر بالقوه است: ایجاد ترافیک یا تبدیل ترافیک. بهبود ابزارهای حمل و نقل درون شهری می تواند منجر به ارتقای فعالیت های اقتصادی گردیده و تقاضای جدید برای سفرهای درون شهری را افزایش دهد.

Keywords:

مترو , رویکرد ساماندهی , زیست محیطی