بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر بهبود سبک های حل تعارض در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان اهواز

طرحواره درمانی که توسط یانگ و همکارانش به وجود آمده، درمانی نوین و یکپارچه است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر بهبود سبک های حل تعارض در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان اهواز میباشد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون-پس آزمون در دو گروه آزمایشی و گواه میباشد. جامعه آماری شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان اهواز بود که تعداد ۳۲ زوج به صورت در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه ۱۶ نفره کنترل و آزمایش جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد سبک های حل تعارض رحیم )۱۹۸۳( استفاده گردید. همچنین در ۱۰ جلسه ی ۶۰ دقیقه ای طرحواره درمانی فقط به گروه آزمایش، آموزش داده شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و آزمون Paired sample t test استفاده شد. نتایج نشان داد طرحواره درمانی بر بهبود سبک های حل تعارض در زوجین تاثیر مثبت و معناداری دارد..پس می توان از این نتایج در مشاوره های پیش از ازدواج و مراکز مشاوره استفاده کرد.

Keywords:

طرحواره درمانی , سبک های حل تعارض , زوجین