ارزیابی نقش خودروهای خودران جهت ارتقای پایداری حمل ونقل

خودروهای خودران امکان ایجاد تغییرات شدید در زندگی آینده انسانها را دارند. این تغییرات شامل سیستمهای حمل ونقل، تاثیرات شغلی، طراحی شهری، تاثیرات اقتصادی و تصمیمات روزمرهای است که مردم میگیرند. محققان نتایج متفاوتی را در نتیجه ظهور فناوری خودرو خودران پیش بینی میکنند. در حالی که برخی خودرو خودران را به معنای یک تغییر اساسی در سیستم حمل ونقل میدانند، برخی دیگر پیشبینی میکنند که این فناوری تدریجی و کند عمل میکند. تشخیص شی و درک صحنه، تئوری اساسی خودورهای خودران است که از دیدگاه هوش مصنوعی و یادگیری عمیق در اینجا بررسی میشود. خودروهای خودران متصل، از سیستم های ارتباطی و اینترنت اشیاء برای افزایش عملکرد خود و در نتیجه جهت بهبود حمل ونقل با استفاده از قابلیتهای همکاری استفاده میکنند. این وسایل نقلیه به عنوان کمک دهنده در مواردی مانند ترافیک، ایمنی جاده ها، مصرف ناکارآمد سوخت و انتشار آلاینده ها که موجب کاهش پایداری در بخش حمل ونقل میگردد، در نظر گرفته میشوند. با این حال، موانع قابل توجه ی برای عادی شدن این وسایلنقلیه همچنان باقی مانده است. تمایل به پذیرش و اعتماد به خودروهای خودران و تمایل به اشتراک گذاری اطلاعات خود با دیگران از مهمترین چالش های خودورهای خودران است.

Keywords:

خودروهای خودران , هوش مصنوعی , پایداری حمل و نقل , اینترنت اشیاء