مدلسازی عددی تاثیر لایه های ژئوگرید در رفتار روسازی بتنی تحت بارهای دینامیکی

در این پژوهش مدلسازی عددی رفتار روسازی بتنی تحت بارهای دینامیکی با استفاده از روش های تحلیلی و نرم افزاری در قالب مطالعات پارامتری بر روی نمونه ها و براساس پارامترهای مختلف بررسی گردید. به منظور انجام مطالعات نرم افزاری از روش عددی المان محدود و نرم افزارهای پلاکسیس و آباکوس استفاده گردید. براساس نتایج بدست آمده در مجموع استفاده از بارگذاری به صورت دینامیکی در طراحی سیستم های روسازی پیشنهاد و توصیه می گردد. همچنین به لحاظ اینکه بارگذاری وسایل نقلیه در محل چرخ ها عملا به صورت نقطه ای است توصیه بر مدلسازی بار به صورت متمرکز بوده و نوع بار نیز دینامیکی در نظر گرفته می شود. براساس نتایج بدست آمده از مدلسازی و تحلیل نمونه ها مشخص گردید که تغییرشکل ها در حالت بارگذاری دینامیکی شرایط بحرانی تری را به لحاظ مقدار و محدوده توزیع آن دارد. یکی از نتایج جالب از تحلیل های بدست آمده پاسخ مدل در حالت بارگذاری دینامیکی بود که با پاسخ آن در حالت استاتیکی متفاوت بود. در این حالت و برای بارگذاری دینامیکی بعضا مدل در تعداد گام های مشابه و مساوی با حالت استاتیکی دچار تسلیم و گسیختگی شده که در حالت اخیر تحلیل متوقف گردید. براساس مطالعات انجام شده مشخص گردید که استفاده از حداقل یک لایه ژئوگرید تاثیر به سزایی را بر کاهش نشست داشته است. در این خصوص استفاده از یک لایه ژئوگرید حداکثر تا ۲۰ درصد از مقدار نشست ها کاسته است که بسیار مطلوب است. استفاده از دو لایه ژئوگرید نیز تا ۳۰ درصد از نشست ها کاسته است.

Keywords:

روسازی بتنی , ژئوگرید , مدلسازی , آباکوس , پلکسیس