وحدت و کثرت ادیان با رویکرد عرفانی در مثنوی مولوی
Publish place: Islamic Misticism، Vol: 14، Issue: 56
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 120
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-14-56_016
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400
Abstract:
پرواضح است که مولوی بلخی یکی از شگفتیهای ادبی و عرفانی است که در بسیاری از اشعار خود بر وحدت ادیان در مثنوی تاکید دارد. مولویپژوهی فراوان ایران و جهان گویای این است که مولانا دارای اندیشههای بلند و فراجهانی است. او بر این باور بوده است که یکی از بزرگترین بیماریهای بشریت، بیماری نفس اماره، خودخواهی وتکبر انسانها برای رسیدن به مراتب مادی ودنیایی است. این پژوهش، با روش توصیفی-تحلیلی به چگونگی تاثیر وحدت ادیان در آموزههای مولانا همت گمارده است که شاخص اصلی این بحث عرفان اسلامی است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که مولوی در تمثیلاتی که به ویژه از ادیان میآورد، تاویلات آزاداندیشانهاش درپذیرش عقاید را آشکارابر زبان جاری میسازدو گوناگونی حکایات و موضوعات، یک هدف واحد دارد، همچون جامعه متکثری که دارای وحدت و یکرنگی است وتاکید بحث بر عرفان است که در تقویت روحیه معنوی، عشقورزی و محبت به انسانها دورنمایی دارد و دروحدت و اتحاد ادیان متکثرپیوندی شگفت انگیزبرقرارمی کند و انسان را به حقیقت هستی پیوند میدهد.
Authors
معصومه صادقی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار،گرمسار، ایران.