«تاملی در جایگاه و اندیشه های جلال الدین سیوطی در تصوف و عرفان اسلامی»
Publish place: Islamic Misticism، Vol: 11، Issue: 43
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 221
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IAUZ-11-43_010
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1400
Abstract:
جلال الدین سیوطی (۸۴۹۹۱۱ ه .ق)، فقیه، محدث و مفسر بزرگ اهل سنت در سده دهم هجری، به دلیل جامعیت علمی اش دارای آثار گران بهایی در علوم مختلف اسلامی است. گرچه مهمترین و بیشترین آثار وی درباره قرآن، حدیث تاریخ، فقه و ادبیات عرب است، اما با نوشتن آثاری همچون تایید الحقیقه العلیه و تشیید الحقیقه الشاذلیه گرایش خود را به صوفیان و تصوف نشان داده و در عین انتقاد از صوفی نماها به دفاع از صوفیان برخواسته است. وی در آثار صوفیانه خود در صدد بیان آراء و اندیشه جدیدی برنیامده است و بیشتر مطالب بزرگان صوفیه را نقل کرده است. اگرچه او از کمال الدین محمد بن محمد بن عبدالرحمن شافعی معروف به «ابن امام الکاملیه» و از شمس الدین محمد بن عبدالدائم صوفی خرفه گرفته است و از این طریق به سه سلسله احمدیه، قادریه و سهروردیه می رسد، اما قرائنی نیز دال بر ارتباط او با سلسله شاذلیه وجود دارد.
Keywords:
Authors
علی اکبر چناری
پژوهشگر گروه ادیان و مذاهب بنیاد پژوهش های اسلامی
محسن شرفایی
دانشجوی دکتری ادیان و عرفان دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران و پژوهشگر گروه ادیان و مذاهب بنیاد پژوهش های اسلامی