بررسی میزان تجمع سموم آلدرین، دیازینون و اندرین در بافت عضله خوراکی ماهیان اقتصادی تالاب انزلی

این تحقیق با هدف بررسی میزان تجمع و مقایسه میزان سموم آلدرین، دیازینون و اندرین در بافت عضله خوراکی ماهی های کپور معمولی، اردک ماهی، کاراس، لای ماهی و اسبله ایستگاه­های غرب، مرکزی و شرق تالاب انزلی با استانداردهای سازمان بهداشت جهانی انجام شد. میزان تجمع سموم ارگانوکلره در گوشت ماهی توسط دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به آشکار­ساز ربایش الکترون و سموم ارگانوفسفره با استفاده از کروماتوگرافی گازی GC/MS اندازه گیری شد. بیشترین غلظت دیازینون در اردک ­ماهی از ایستگاه تالاب شرق با غلظت  ppb۲۵/۲۰ بود. در میزان سموم دیازینون و آلدرین در عضله خوراکی ماهیان مورد مطالعه از ایستگاه­های مختلف تفاوت معنی­داری مشاهده نشد  (P>۰/۰۵). بیشترین مقدار سم اندرین در گوشت ماهی کپور در ایستگاه­های غرب و شرق اندازه­گیری شد. نتایج به­دست­آمده از اندازه­گیری این سم در کپور ماهی در مقایسه با سایر ماهیان مورد مطالعه معنی­دار بود (P<۰/۰۵). مقدار آلدرین در ماهی کاراس در مقایسه با سایر ماهیان مورد مطالعه معنی­دار بود (P<۰/۰۵). بر اساس نتایج به­دست­آمده و کاهش معنی دار سموم اندرین، آلدرین و دیازینون در مقایسه با حد مجاز اعلام شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، میتوان نتیجه گیری کرد که از نقطه نظر بهداشت مواد غذایی خطری مصرف­کنندگان را تهدید نمی­کند.

بررسی میزان تجمع سموم آلدرین، دیازینون و اندرین در بافت عضله خوراکی ماهیان اقتصادی تالاب انزلی Keywords:

Organochlorine pesticide , Organophosphorus pesticide , Commercially important fish , Anzali Wetland , Edible muscle tissue , سموم ارگانوکلره , سموم ارگانوفسفره , ماهیان اقتصادی , تالاب انزلی , بافت خوراکی عضله