مقایسه غلظت آهن در اندام های عضله، کبد و آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در استخرهای پرورش ماهیان گرم آبی در استان خوزستان

در این پژوهش، غلظت فلز آهن در بافت­های عضله، کبد و آبشش ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در استخرهای پرورشی به عنوان تالاب­های انسان­ساخت در مسیر رودخانه کارون، در سه منطقه شوشتر، اهواز و خرمشهر در استان خوزستان در پاییز سال ۱۳۹۲ بررسی شد. در مجموع  ۴۵ عدد ماهی (از هر منطقه ۱۵ نمونه) تهیه و غلظت آهن به روش جذب اتمی و بوسیله دستگاه Perkin Elmer مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان تجمع آهن در اندام­های ماهی کپور، به ترتیب آبشش> کبد> عضله بود. میانگین میزان آهن در عضله، کبد و آبشش به ترتیب ۰۷/۰±۸۲/۰ ،۶۱/۰±۱۸/۶ و ۴۵/۰±۶۶/۶ میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک بود. بیشترین و کمترین غظت آهن در بافت عضله به ترتیب در منطقه خرمشهر و شوشتر به میزان ۹۸/۰و ۵۴/۰ میلیگرم در کیلوگرم وزن خشک بود. میزان تجمع آهن در بافت عضله ماهیان مورد بررسی بیش تر از آستانه مجاز استاندارد سازمان ملی غذا و دارو (۵/۰ میلیگرم بر کیلوگرم) بود.

Keywords:

Common carp , Cyprinus carpio , Iron , Karoon River , Khuzestan , کپور معمولی , آهن , رودخانه کارون , خوزستان , Cyprinus carpio