اثر تمرین شنا و ترانس سینامیک اسید بر میزان اضطراب، حافظه کاری و دانسیته دارک نورونی هیپوکامپ نوزادان موش صحرایی در مدل تشنج پریناتال

مقدمه و هدف: تشنج مادری با القاء استرس اکسیداتیو در سیستم عصبی جنین، سبب آپوپتوز نورون های هیپوکامپ می گردد. این مطالعه به ارزیابی اثر تمرین شنا (ST) و تجویز ترانس سینامیک اسید (CIN) در دوران بارداری بر میزان اضطراب، آسیب سلولی و دانسیته نورون های آپوپتیک در هیپوکامپ نوزادان موش های صحرایی متعاقب تشنج پریناتال ناشی از پنتیلن­تترازول (PTZ) می­پردازد. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی نوزادان حاصل از ۲۵ سر موش صحرایی باردار نژاد ویستار که به صورت تصادفی در ۵ گروه کنترل سالم، نرمال سالین (NS) + PTZ، PTZ+CIN،PTZ+ST  و PTZ+CIN+ST قرار گرفتند، استفاده شد. از روز ۱۴ بارداری، حیوانات به مدت ۵ روز متوالی در معرض تجویز مکررPTZ  (۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم، درون صفاقی) قرار گرفتند. در طول بارداری، تمرین شنا با شدت متوسط (۲۰ دقیقه، ۳ جلسه در هفته) و گاواژ سینامیک اسید (۱۰۰ میلی گرم/کیلوگرم) روزانه و تا قبل از زایمان انجام شد. رفتارهای شبه اضطرابی و حافظه کاری به ترتیب با ماز صلیبی مرتفع و  ماز Y و دانیسته دارک نورونی هیپوکامپ نوزادان نر در ۳۰ روزگی سنجیده شد. یافته­ها: کاهش معنی دار رفتارهای تناوبی، افزایش میزان اضطراب با تراکم بالای دارک نورونی در نواحی مختلف هیپوکامپ در گروه PTZ+NS  نسبت به گروه کنترل دیده شد (۰۵/۰≥P) از طرفی، در گروه PTZ+CIN+ST در مقایسه با گروه PTZ+NS  کاهش میزان اضطراب، بهبود اختلال حافظه کاری و کاهش دانسیته دارک نورونی هیپوکامپ مشاهده شد (۰۵/۰≥P). بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تعامل تمرین شنا و تجویز ترانس سینامیک اسید سبب کاهش اختلالات شناختی- رفتاری و آسیب سلولی در هیپوکامپ نوزادان موش های صحرایی در معرض تشنجات مادری می گردد.

Keywords:

تشنج , شنا , ترانس سینامیک اسید , هیپوکامپ , بارداری