اثر نوکلئوتید جیره بر پارامترهای خونی و بیوشیمیایی سرم خون تاسماهی ایرانی جوان(Acipenser persicus)

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر سطوح متفاوت نوکلئوتید جیره (واناژن) بر پارامترهای خونی و بیوشیمیایی سرم خون تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) انجام گرفت. ماهیان با میانگین وزنی ۱۲/۲ ± ۳۷/۴۲ گرم و میانگین طول ۶۱/۰± ۶۷/۲۳ سانتی­متر به ۴ تیمار با سطوح متفاوت نوکلئوتید جیره­ (۰، ۲۵/۰، ۳۵/۰و ۵/۰ درصد) با سه تکرار با تراکم ۱۲ ماهی در هر تانک تقسیم شدند. پس از ۱۰ هفته غذادهی فاکتورهای خونی و بیوشیمیایی سرم خون اندازه­گیری شد. در بین فاکتورهای خونی اندازه­گیری شده گلوکز، تری­گلیسیرید، کلسترول، هتروفیل و گلبول­های قرمز تفاوت معنی­داری را بین گروه­های تغذیه شده با نوکلئوتید و گروه شاهد نشان دادند (۰۵/۰p&le). میانگین گلوکز سرم خون و هتروفیل خون با افزایش سطح نوکلئوتید جیره به ترتیب کاهش و افزایش  معنی­داری را نشان داد (۰۵/۰p&le). بالاترین و کمترین مقادیر کلسترول و تری­گلیسرید به ترتیب متعلق به تیمارهای ۲۵/۰ و ۳۵/۰ بود. سایر فاکتورهای بررسی شده تفاوت معنی­داری را بین گروه­ها نشان ندادند. از این رو میتوان گفت با توجه به ظرفیت محدود برخی سلولها در سنتز نوکلئوتید،  تهیه آن از منبع خارجی می­تواند در مسیر سالوج برای تولید نوکلئوتید مورد نیاز مورد استفاده قرار گیرد و با افزایش سرعت تولید به ویژه در هنگام استرس، بهبود وضعیت سلامت و فیزیولوژی ماهی را منجر گردد.

اثر نوکلئوتید جیره بر پارامترهای خونی و بیوشیمیایی سرم خون تاسماهی ایرانی جوان(Acipenser persicus) Keywords:

Nucleotides , Blood factors , Serum Biochemical Parameters , Persian sturgeon , Acipenser persicus , نوکلئوتید , فاکتورهای خونی , فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون , تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus)