اثرات علامتگذاری بر رشد و مرگ و میر نوزادان میگوی ببری سبز (De Haan, ۱۸۴۴ Penaeus semisulcatus)

علامتگذاری میگوهای جوان میگوی ببری سبزPenaeus semisulcatus درمنطقه بندرگاه و دلوار(بوشهر) از بهمن ماه ۱۳۹۰ تا خرداد ماه ۱۳۹۱ اجرا، ووضعیت رشد و مرگ نمونه ها مورد مطالعه قرار گرفت.درایستگاه تحقیقاتی بندرگاه در۳ تانک ۳۰۰ لیتری حاوی میگوی ببری سبز علامتگذاری شده با رنگ قرمزالاستومر و ۳ تانک میگوی بدون علامت به عنوان شاهد که هر تانک حاوی ۳۰ نمونه بود،در مدت ۹۸ روز انجام و اطلاعات رشد وزنی نمونه ها ثبت گردید. میزان مرگ و میر در هر دو گروه درپایان دوره نمونه-های علامتگذاری شده ۵۲ درصد و در میگوهای بدون علامت ۵/۴۴ درصد بود. همچنین در شرکت آبزیستان، تعداد ۳ تانک شاهد (بدون علامت) و ۳ تانک علامتگذاری شده ۳۰۰ لیتری هر کدام حاوی ۳۰ نمونه ، پارامترهای رشد و مرگ و میر در مدت ۱۱۰ روز موردبررسی قرار گرفت. میزان مرگ و میر در نمونه های شاهد و علامتگذاری شده این ایستگاه به ترتیب ۶۳ درصد و ۵۹ درصد بود. نتایج بدست آمده از آنالیز واریانس یک طر فه در هر دو ایستگاه، اختلاف معنی داری (۰۵/.α = )را بین وزن نمونه های شاهد و علامتگذاری شده نشان نداد. اختلاف مرگ و میر در دو ایستگاه بندرگاه و دلوار بین نمونه های شاهد و علامتگذاری شده تا حدودی متفاوت بود و به نظر می رسد بیشتر در اثر شرایط زیست محیطی و مدیریت نگهداری میگوها می باشد، علاوه بر این علامتگذاری با روش تزریق مایع رنگی به درون بافت بدن میگوی ببری سبز تاثیری بر رشد و مرگ و میر نمونه ها نداشت.

Keywords:

Tagging , Green tiger prawn , Growth , Mortality , علامتگذاری , میگوی ببری سبز , رشد , مرگ و میر , بوشهر