بررسی فون دوزیستان و مارهای منطقه شکارممنوع هزارجریب در استان مازندران

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 597

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_AEJO-8-3_030

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1400

Abstract:

منطقه شکار ممنوع هزارجریب با وسعت حدود ۴۹هزار هکتار واقع در جنوب شرقی شهرستان بهشهر و جنوب شهرستان گلوگاه در استان مازندران از تنوع گیاهی و جانوری قابل توجهی برخوردار است. هدف از این مطالعه شناسایی فون دوزیستان و مارهای منطقه هزارجریب از طریق آنالیز صفات مورفولوژیکی و استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر بوده است. در این تحقیق که در بهار و تابستان سال ۱۳۹۳ انجام شد تعدادی ۳۳ نمونه دوزیست و ۴۴ نمونه مار از منطقه شکار ممنوع هزار جریب جمع آوری و به آزمایشگاه جانورشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان منتقل گردیدند. نتایج حاصل نشان داد همه نمونه ها از راسته دوزیستان بی دم از سه خانواده هیلیده، بوفونیده و رانیده می باشند. در مجموع چهار گونه دوزیست شامل قورباغه درختی خاوری (۶%)، وزغ سبز (۳۳%)، قورباغه جنگلی (۱۲%) و قورباغه مردابی (۴۹%) شناسایی شدند. قورباغه مردابی بیش ترین فراوانی و قورباغه درختی خاوری کم ترین فراوانی را به طور معنی داری در منطقه دارا بودند.نمونه های مار متعلق به سه خانواده کلوبریده، تیفلوپیده و ویپریده هستند. در مجموع یازده گونه مار شامل مار سیاه سوجه (۲%)، مار پلنگی (۴%)، سوسن مار (۴%)، قمچه مار (۵%)، مار آتشی (۹%)، مار موش خور ایرانی (۱۱%)، گوند مار (۱۵%)، مار آبی (۱۵%)، مار چلیپر (۲۴%)، مار کرمی شکل اوراسیا (۴%) و افعی قفقازی (۲%) شناسایی شدند. مار چلیپر بیش ترین فراوانی و مار سیاه سوجه کم ترین فراوانی را به طور معنی دار در منطقه شکار ممنوع هزارجریب دارا بودند

Authors

ندا ذوالفقاری ذوالفقاری

گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دامغان، ایران

ویدا حجتی

گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دامغان، ایران

هومن شجیعی

گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دامغان، ایران