مدل سازی توزیع پراکنش آهوی گواتردار (subgutturosa Gazella) در پارک ملی بمو با روش حداکثر آنتروپی MAXENT

مدل های پیش بینی کننده پراکنش پاسخ مناسبی در رابطه با اکولوژی، زیست جغرافیا و حفاظت گونه ها فراهم می کنند. آهوی گواتردار (Gazella subgutturosa) گونه ای آسیب پذیر بوده که جمعیت آن در بسیاری از مناطق حفاظت شده کشور در اثر شکار و تخریب زیستگاه کاهش یافته است. در این مطالعه فاکتورهای زیست جغرافیایی موثر بر پراکنش بالقوه این گونه در پارک ملی بمو با استفاده از مدل حداکثر آنتروپی ارزیابی گردید. بدین منظور از ۱۵ متغیر زیست جغرافیایی ناهمبسته با قدرت تفکیک مکانی ۱۰۰ متر استفاده شد. مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار با استفاده از منحنی جک نایف مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی صحت سنجی مدل نشان از کارایی مناسب مدل مکسنت در مدل سازی پراکنش آهو بود (۹۹۲/۰AUC(area under the curve) = ). نقشه لجستیک پیش بینی پراکنش بالقوه زیستگاه گونه نشان داد که بیش تر زیستگاه های مطلوب این گونه در محدوده تنگ چاه محکی ، چشمه حاجی مهراب و نیز اطراف چاه سرخ و تلمبه بادی می باشد. نتایج ارزیابی جک نایف و محاسبه سهم نسبی متغیرها نشان داد که فاصله از آبشخور، تیپ پوشش گیاهی، فاصله از نقاط حضور پلنگ و زمین شناسی مهم ترین متغیرهای موثر بر توزیع آهو می باشد.

Keywords:

آهوی گواتردار , حداکثر آنتروپی , مدل سازی , مطلوبیت زیستگاه , پارک ملی بمو