تعیین ژن های مهم دخیل در تجمع چربی مرغ گوشتی

کاهش چربی محوطه شکمی از اهداف مهم اصلاح نژاد طیور گوشتی است. یکی از مسیرهای مهم دخیل در تجمع چربی مسیر گیرندههای فعال کننده تکثیر پراکسیزوم (PPARs signal Pathway) است. این مسیر شامل گروهی از پروتئین های گیرنده هسته ای هستند که نقش اساسی در تکثیر، تمایز سلولی و متابولیسم (کربوهیدرات ها، لیپیدها، پروتئین ها) دارند. بنابراین، شناسایی هر چه بهتر ژنهای دخیل بر این مسیر اهمیت دارد. در این بررسی داده های ژنوم رفرنس مربوط به مرغ (Gallus gallus) از پایگاه داده Ensemble برای تعیین ژنهای تاثیرگذار تجزیه و تحلیل شدند. جهت تجزیه و تحلیل شبکه و مجسم سازی اطلاعات از نرم افزار CYtoscape۳.۸.۲ استفاده شد. در این نرم افزاز از افزونه cytoNCA جهت تجزیه و تحلیل شبکه برهمنکش بر اساس شاخص های مرکزیت (centerality)، درجه (Degree) و گلوگاه (Betweenness) استفاده شد. نتایج نشان داد که در بین ۶۸ ژن، ۱۲ ژن که از نظر شاخص مرکزیت درجه (Degree) آنها بین ۱۹-۱۳ است، میتوانند بر مسیر سیگنالینگ PPAR تاثیرگذارتر باشند. در میان این ژن ها پروتئین متصل شونده به اسیدهای چرب ۱ و ۳ و ۴ ، لیپوپروتئین لیپاز و آسیل کو آنزیم A اکسیداز ۱ و ۲ ، گیرنده های فعال کننده تکثیر پراکسیزوم آلفا وگاما به چشم می خورد که همگی اهمیت زیادی در سنتز و اکسیداسیون اسید چرب دارند.

Keywords:

تجمع چربی , گیرنده های فعال کننده تکثیر پراکسیزوم , مرغ گوشتی