اثربخشی آموزش گروهی خود شفقت ورزی بر تاب آوری مادران دارای کودک مبتلا به اختلال یادگیری خاص

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی خود شفقت ورزی بر تاب آوری مادران دارای کودک مبتلا به اختلالیادگیری خاص بود. این پژوهش در زمره پژوهش های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود.جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال یادگیری مراجعه کننده به مراکز اختلال یادگیری مقطع دبستانشهر اصفهان در سال ۱۳۹۸ بود. از بین مادران مراجعه کننده به یکی از مراکز اختلال یادگیری، تعداد ۳۰ نفر به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. بعد از اجرای پیش آزمون با استفادهاز پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) برای هر دو گروه، آموزش شفقت ورزی گیلبرت در ۸ هفته به گروه آزمایشارائه شد ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. تحلیل داده های حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد کهآموزش خود شفقت ورزی بر تاب آوری مادران دارای کودک مبتلا به اختلال یادگیری خاص تاثیر مثبت معناداری داشت و باعثافزایش تاب آوری مادران گردید.

Keywords:

خود شفقت ورزی , تاب آوری , آموزش گروهی , مادران , اختلال یادگیری خاص