اعتباریابی اولیه مقیاس اضطراب کرونا در نمونه ایرانی

زمینه و هدف: پس از همه گیری (پاندمی) بیماری کویید ۱۹ بسیاری از انسان ها دچار اضطراب ناشی از کرونا شده اند. روش پژوهش: روش پژوهش عبارت بود از روش توصیفی از نوع همبستگی، جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به کرونا بود که به بیمارستان شهید عارفیان واقع در شهرستان ارومیه مراجعه کرده بودند، نمونه این پژوهش عبارت بود از تعداد ۱۴۰ نفر از بیماران مبتلا به کرونا که به روش نمونه گیری در دسترس در پژوهش شرکت داده شدند. ابزار مورد استفاده عبارت بود از مقیاس اضطراب لی، داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی ودر بخش آمار استنباطی با استفاده از روش های پایایی ترکیبی، تحلیل گویه آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تاییدی، برای بررسی روایی و پایایی و براز مدل با استفاده از نرم افزارهای SPSS ویرایش ۲۲ و Amos ویرایش ۲۴ مورد تحلیل قرار گرفتند. نتیجه گیری: در نتیجه می توان چنین نتیجه گیری نمود که مقیاس اضطراب کرونا از پایایی و روایی مناسب و قابل قبولی برخوردار بوده و می توان از این مقیاس بعنوان یک ابزار غربالگری مناسب برای تفکی و ارائه خدمات روانشناختی برای بیماران مبتلا به کرونا در نمونه ایرانی استفاده نمود.

Keywords:

اضطراب کرونا , کووید ۱۹ , تحلیل عاملی تاییدی