تاثیر تداخل در بازتثبیت خاطرات اعتیادی با پروپرانولول بر ولع مصرف و هیجان در افراد با اختلال مصرف هرویین

مقدمه: رو به رویی مختصر با علامت هایی که مواد مخدر را تداعی می کنند منجر به بازتثبیت خاطره و از هم گسستن خاطره ی مواد با استفاده از دارو می تواند موجب به روزرسانی خاطره و کاهش برگشت اعتیاد شود. هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تداخل در بازتثبیت خاطرات با پروپرانولول بر ولع مواد و هیجان در مصرف کنندگان هرویین انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بر روی ۵۰ نفر مرد (میانگین سن ۲۲ تا ۶۸ سال) در کمپ های درمان اعتیاد در شهر قم در سال ۱۳۹۹ انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مصاحبه ساختار یافته تشخیصی بر مبنای DSM.۵، پرسشنامه آمادگی برای تغییر، مقیاس تکانش گری بارت، آزمون کامپیوتری تصویری ولع مصرف، مقیاس بصری آنالوگ ولع القایی و مقیاس عاطفه مثبت و منفی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و با آزمون های تحلیل واریانس چند متغیری با اندازه گیری مکرر و همبستگی پیرسون در سطح معنی داری کمتر از (۰/۰۵ P<) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای گروه آزمایش ۱۰ دقیقه بعد از بازیابی پروپرانولول (۴۰mg) تجویز شد و گروه کنترل دارویی دریافت نکرد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که تداخل در بازتثبیت خاطرات با پروپرانولول به طور معناداری موجب کاهش ولع القایی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است (۰/۰۰۱ P=)، اما رابطه معناداری بین نوع عواطف منفی یا مثبت و ولع القایی در پیش آزمون (۰/۰۸۷ P= و ۰/۲۲۳ P=)، پس آزمون (۰/۱۸۶ P= و ۰/۲۲۵ P=) و پیگیری (۰/۰۱۸ P= و ۰/۵۵۵ P=) وجود نداشت. بحث و نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد می توان از نوآوری های علوم اعصاب در درمان اختلالات اعتیادی کمک گرفت.

Keywords:

Addiction , Craving , Emotion , Memory Consolidation , Propranolol , اعتیاد , پروپرانولول , تثبیت خاطره , ولع , هیجان