اسناد هویتی ایرانیان در دوره پهلوی اول،۱۳۱۰-۱۳۲۰ ه.ش (مطالعه موردی: سند ازدواج)
Publish place: Iranian Studies، Vol: 5، Issue: 1
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 142
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISUT-5-1_006
تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1400
Abstract:
از جمله منابع دست اول و مهم در مطالعات تاریخی اسنادند که بازگوکننده حیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی عصر و زمانه خودند. این منبع مهم برای مردم عادی، از لحاظ اطلاعات مندرج در آنها، و برای استفاده محققین، در فعالیتهای تحقیقاتی، دارای ارزش و اهمیت است. با شکلگیری اجتماعات بشری، انسانهای اولیه در جستجوی هویت خود و متمایز ساختن خویش بودند. با گذر زمان و افزایش جمعیت جوامع گوناگون، شناسایی هویتی افراد بیشتر مورد توجه قرار گرفته و روشهای مختلفی برای شناسایی به کار گرفته شده که مهمترین آنها صدور اسناد هویتی برای افراد جامعه بوده است. طرح هویتسازی و به دنبال آن طرح اسناد هویتی محصول و نتیجه پیدایش نیمه دوم دولت پهلوی اول بوده است. عقدنامههای ازدواج (نکاحنامه) از نمونه اسناد هویتی هستند که به دلیل اطلاعات مندرج در آنها، بالاخص مباحث هویتی آن، از لحاظ تاریخی و حقوقی حائز اهمیتاند. در نیمه دوم دولت رضاشاه، به دنبال این طرح هویتسازی، مسئولین دفاتر ازدواج برای ثبت هر سند موظف به احراز هویت زوجین بودند و بدین ترتیب روند تاریخی تداوم و تحول سند ازدواج در تثبیت هویت ایرانی مورد توجه قرار گرفت
Keywords:
Authors
حسن زندیه
استادیار گروه تاریخ دانشگاه تهران
بهاره پارسا آرا
کارشناسی ارشد اسناد و مدارک آرشیوی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :