بازارپسندی فیله ی تیلاپیای سیاه(نیل) (Oreochromis niloticus) و هیبرید قرمز (O. niloticus × Tilapia mosambicus) پرورشی در استان های تهران، گیلان ومازندران

هدف از این پژوهش تعیین میزان بازارپسندی فیله ی تیلاپیای هیبرید قرمز (Oreochromis niloticus × Tilapia mosambicus) و تیلاپیای نیل (Oreochromis niloticus) پرورش یافته در مرکز تحقیقات ماهیان آب شور داخلی شهرستان بافق(یزد) بود. نمونه های ماهی به مرکز ملی تحقیقات فرآوری ایران واقع در بندر انزلی انتقال داده شد وعمل فیله کردن ماهیان به صورت دستی انجام شد. به منظور ارزیابی رجحان و نگرش مصرف کنندگان پرسش نامه ای براساس روش CLT (Central Location Test) طراحی و مقیاس ۹ نقطه ای(۱= بسیاربد، ۹= بسیارخوب) برای ارزیابی مصرف کنندگان استفاده شد. قسمت لوین ( Loin) از فیله ها جدا شده و درروغن سرخ کردنی به شکل غوطه وری سرخ شده و به ۲۷۶ مصرف کننده دراستان های تهران، گیلان و مازندران ارایه شد. ترکیبات مغذی بدن نمونه ها نیز اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که فیله ی ماهیان تیلاپیا دارای ۸۰/۱۸ تا ۳۳/ ۱۹ درصد پروتئین ، ۵۰/۱ تا ۶۵/۱ درصد چربی ، ۷۷ تا۱۲/۷۸ درصد رطوبت و ۸۳/۱تا۹۰ /۱ گرم در صد گرم خاکستر است. به طورکلی نتایج آزمون بازارپسندی نشان داد که هیچ اختلاف معناداری بین دو گونه ی تیلاپیا در مجموع ۳ استان وجود ندارد. با این حال تفاوت های چشمگیری از نظر بازارپسندی فیله ی ماهی تیلاپیای قرمز و تیلاپیای نیل بین ۳ استان مورد بررسی یافت شد.

Keywords:

بازارپسندی , تیلاپیا , ارزیابی حسی , هیبرید , Central Location Test