تاثیر سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره بر عملکرد رشد بچه ماهی سفید دریای خزر (۱۹۰۱ Rutilus frisii kutum Kamensky,)

در یک آزمایش تغذیه ای، تاثیر جیره غذایی  با سه سطح پروتئین (۴۰ ،۳۵ ،۳۰ درصد) و سه سطح چربی (۱۴ ،۱۲ ،۱۰ درصد) به منظور تعیین سطح مناسب پروتئین و چربی در تغذیه ماهی سفید دریای خزر بررسی شد. ۶۷۵ عدد ماهی با میانگین (± انحرافمعیار ) وزن  ۰۱/۰ ± ۱۵/۱ گرم به طور تصادفی در ۲۷ آکواریوم ۴۵ لیتری (۲۰×۱۵×۱۵سانتیمتر) توزیع و چهار بار در روز به مدت ۸ هفته تغذیه شدند. نتایج نشان داد که تقابل بین پروتئین و چربی تفاوت معنی داری در هیچ یک از پارامترهای رشد ایجاد نکرد. با افزایش پروتئین تا ۳۵ درصد، وزن افزایش یافت و سپس بطور معنی داری کاهش پیدا کرد. افزایش وزن (WG)، نرخ رشد ویژه (SGR) و افزایش وزن روزانه (ADG) ماهیان تغذیه شده با ۳۵ و ۴۰ درصد پروتئین با افزایش چربی جیره افزایش پیدا کرد، اما بازده پروتئین با افزایش پروتئین کاهش یافت و ماهیان تغذیه شده با ۴۰ درصد پروتئین و ۱۰ درصد چربی کمترین ابقاء پروتئین (PPV) را داشتند. بازده چربی (LER) ماهیان تغذیه شده با سطوح ۳۰ و ۳۵ درصد پروتئین با افزایش چربی بطور معنی داری کاهش پیدا کرد. ماهیان تغذیه شده با ۳۵ درصد پروتئین و ۱۰ درصد چربی بالاترین میزان ابقاء چربی (LPV) را نسبت به سایر تیمارها داشتند. نتایج مربوط به آنالیز ترکیبات بدن مشخص ساخت پروتئین جیره تفاوت معنی داری در بین تیمارها ایجاد نکرد ولی با افزایش چربی جیره، چربی بدن افزایش پیدا کرد  و بیشترین مقدار چربی در بچه ماهیان تغذیه شده با سطح ۳۵ درصد پروتئین و ۱۴ درصد چربی مشاهده شد. بقا در تمام تیمارها ۱۰۰ بود. با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد ماهی سفید می تواند از سطوح بالای ۱۴ درصد چربی در جیره بدون تاثیر منفی بر رشد استفاده نموده و جیره با ۳۵ درصد پروتئین و ۱۴ درصد چربی برای رشد بچه ماهی سفید در محدوده وزنی مطالعه شده مناسب است.

Keywords:

Fish culture , Growth , Feeding , Cyprinidea , پرورش ماهی , رشد , چربی , کور ماهیان