مقایسه کارایی تله مخروطی و تور گوشگیر ثابت برای صید ماهیان استخوانی تالاب انزلی

در حال حاضر صیادان تالاب انزلی برای صید ماهیان استخوانی از تور گوشگیر ثابت استفاده می نمایند. این تحقیق با هدف مقایسه CPUE (صید به ازای واحد تلاش)، ترکیب گونه ای، فراوانی طولی و میزان آسیب پذیری ماهیان استخوانی تالاب انزلی با دو روش تور گوشگیر ثابت و تله مخروطی به مدت ۵ ماه از آبان تا اسفند ۱۳۸۹ در تالاب انزلی صورت پذیرفت. برای این منظور ۱۰ رشته تور گوشگیر ثابت و ۱۰ دستگاه تله مخروطی مستقر گردید. میزان میانگین (± انحراف استاندارد)  CPUE هر رشته تور گوشگیر ثابت ۰۳/۰±۱۷/۰ و هر دستگاه تله مخروطی ۰۷/۰±۲۶/۰ کیلوگرم در ۲۴ ساعت بدست آمد که اختلاف معنی دار بود. همچنین میزان آن برای هر ۱۰۰ مترمربع از تور گوشگیر ثابت و تله مخروطی بترتیب ۲۸/۰±۳۶/۱ و ۵۴/۰±۱۴/۲ کیلوگرم در ۲۴ ساعت محاسبه گردید که اختلاف معنی دار بود. بیشترین فراوانی نسبی (درصد) ماهیان صید شده برای تور گوشگیر ثابت، ماهی کاراس با ۳۸ درصد و برای تله مخروطی، اردک ماهی با ۶۵ درصد تعیین گردید. ماهیان صید شده در تله های مخروطی از نظر ترکیب گونه ای با دامنه تغییرات کمتر ولی از نظر فراوانی طولی و وزنی با دامنه تغییرات بیشتری نسبت به تورهای گوشگیر ثابت بودند. میزان صدمات وارده به ماهی صید شده در تله های مخروطی در مقایسه با تورهای گوشگیر ثابت، کمتر و مدت زمان ماندگاری یا زنده بودن ماهی در آن بیشتر بود. نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از تله مخروطی به جای تور گوشگیر ثابت از نظر میزان صید، بازارپسندی و در نتیجه ارزش ریالی برای صیادان تالاب انزلی مقرون به صرفه تر خواهد بود و با بکارگیری این ابزار صید بر میزان درآمد آنان افزوده گردیده و همچنین آسیب کمتری به محیط زیست تالاب وارد می گردد.

Keywords:

CPUE , Species composition , Length frequency , Fishery , Anzali Wetland , تلاش صید , ترکیب گونه ای , فراوانی طولی , صیادی , دریای خزر