بررسی تنوع ژنتیکی آهوی گواتردار ایرانی (Gazella subgutturosa) مناطق حفاظت شده مند بوشهر و دیمه رامهرمزبا استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

 به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی درون و بین جمعیتی آهوان دو منطقه مند بوشهر (استان بوشهر) و دیمه رامهرمز (استان خوزستان)، در سال ۱۳۸۹ پس از نمونه برداری ۴ عدد از این آهوان و استخراج DNA از سرگین آن ها، از ۶ نشانگر ریزماهواره استفاده گردید. پس از تکثیر جایگاه ها به روش PCR و تعیین ژنوتیپ، با استفاده از نرم افزار MEGA ۴/۰) A ۴۰beta ) آنالیزهای مربوطه انجام پذیرفت. در این تحقیق از بین نشانگرهای مورد مطالعه، جایگاه ۳۳HDZ۷۴۹ با ۴ آلل دارای بیش ترین آلل و سایر نشانگرها همگی دارای ۲ آلل بودند. بیش ترین محتوای اطلاعات چند شکلی، در جایگاه ۳۳HDZ۷۴۹ نمایان شد. فاصله ژنتیکی بین دو جمعیت به روش Nei، ۰/۷۵۲ برآورد گردید و در دو جمعیت مورد مطالعه، کلیه جایگاه ها در تعادل هاردی- واینبرگ بودند (۰/۰۵>P).  

Keywords:

آهو , تنوع ژنتیکی , نشانگرهای ریزماهواره