سکوت سازمانی پدیده ناهنجار سازمان های دولتی

پژوهش حاضر تبیین سکوت سازمانی بعنوان پدیده ناهنجار در سازمان های دولتی است. نیروهایبازدارنده ای در سازمان های دولتی وجود دارند که از ایجاد و گسترش دانش و تجربیات در سازمانجلوگیری می کنند. کارکنان بعنوان مهمترین عوامل و سرمایه فکری باعث ایجاد تغییر، خلاقیت ،یادگیریو توسعه دانش ضمنی همچنین موفقیت سازمانی و بهره وری در سازمان های دولتی می باشند. سکوتسازمانی باعث می شود کارکنان در تصمیم گیری ها شرکت نکنند. سکوت سازمانی به وسیله ممانعت ازبازخورد منفی مانع تغییرات و توسعه درسازمان های دولتی می شود، به همین دلیل سازمان های دولتیکمتر توانایی بررسی و تصحیح خطاها را خواهند داشت. لذا شناسایی عوامل ایجاد کننده سکوتسازمانی و تصمیمات لازم برای مرتفع کردن آن ها و تبدیل آن ها به عوامل سازمانی مثبت برای بهبودعملکرد سازمان دولتی بسیار اهمیت خواهد داشت. نتایج بررسی مروری تحقیقات انجام شده نشان دادعوامل زیادی در ایجاد سکوت سازمانی دخالت دارد که در سازمان های دولتی توجه بیشتری به نقشفرهنگ سازمانی در تبیین سکوت سازمانی و ناهنجاری های آن می شود و با تاکید بر پویایی تغییر درمدیریت عالی سازمان و حرکت به سوی جوی با ارتباط باز و آزادنه و دریافت بازخوردها از سویکارکنان و تشویق حمایت از آنان و اهمیت دادن به دانش و تخصص شغلی و توجه به شاخص های روابطانسانی از جمله مهمترین عوامل کاهش سکوت در سازمان های دولتی قلمداد شده است.

Keywords:

سکوت سازمانی , سازمان های دولتی