نگاه نوین به تربیت هنری و زیبایی شناختی بر اساس نگرش اسلامی

پژوهش پیش رو در پی تامین این هدف بوده که ضمن بررسی دلالت آراء فیلسوفان اسلامی بر تربیت هنری و زیبایی-شناختی و نیز شبکه مفهومی زیبایی در قرآن کریم و شیوه های هنری و زیبایی شناسانه قرآنی، نگاهی نو به تربیت هنری و زیبایی شناختی بنابر دیدگاه اسلامی ارائه کند. برای رسیدن به هدف مذکور، در این پژوهش به بررسی تعاریف رایج تربیت هنری و زیبایی شناختی، دلالت آراء فیلسوفان اسلامی بر تربیت هنری و زیبایی شناختی، شبکه مفهومی زیبایی در قرآن کریم و شیوه های هنری و زیبایی شناسانه قرآنی پرداخته شده و سپس ارتباط میان این شبکه مفهومی با تربیت هنری و زیبایی-شناختی برآمده از آراء فیلسوفان اسلامی روشن گشته است. در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی محتوای متن استفاده شده و یافته های پژوهش توسط صاحب نظران به کمک اجرای پرسشنامه اعتباریابی شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که در نظام زیبایی شناختی قرآن، بحث زیبایی های حقیقی و نیز زیبایی های مجازی مطرح است که برای تشخیص این دو از هم نیازمند تقوا هستیم. تقوا زمینه شناخت عوامل زیبانمایی و نیز عوامل بازداری از آن ها را فراهم می کند. تقوا موجب توجه به موقعیت خطرناک زیبانمایی ها و عدم غفلت از آن ها نیز می گردد که از طریق تذکر بدست می آید. این توجه و تذکر مطابق دیدگاه ملاصدرا می تواند از طریق عشق فراهم گردد که در ارتباط مستقیم با فعالیت های هنری است و در نهایت با انتقال فرد از عشق مجازی نفسانی به عشق حقیقی الهی، درک حضور مستمر حق تعالی و تقوا را در پی خواهد داشت که همان هدف اصلی تعلیم و تربیت اسلامی است.

Keywords:

نگاه نوین به تعریف تربیت , تربیت هنری و زیبایی شناختی , نگرش اسلامی