بررسی پایایی و روایی مقیاس باورهای خودکارآمدی عمومی (GSE-۱۰) در دانشجویان روان شناسی دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز و دانشگاه آزاد مرودشت

در این پژوهش، پایایی و روایی مقیاس باورهای خودکارآمدی عمومی (GSE-۱۰) در دانشجویان رشته های روان شناسی دانشگاه های شهید چمران اهواز و آزاد مرودشت بررسی شده است. ۲۹۳ دانشجوی روان شناسی از دانشگاه شهید چمران اهواز و ۲۹۴ دانشجوی روان شناسی از دانشگاه آزاد مرودشت به مقیاس ۱۰ گزینه ای باورهای خودکارآمدی ویرایش ایرانی پاسخ گفتند. با روش تحلیل عاملی (تحلیل سازه های بنیادی)، سازه ای با نام باورهای خودکارآمدی عمومی به دست آمد که تبیین کننده ۳۸.۶۹ درصد واریانس گزینه های مقیاس بود. ضرایب آلفای کرون باخ برای کل مقیاس ۰.۸۲، برای دانشجویان روان شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز ۰.۸۴، و برای دانشجویان روان شناسی دانشگاه آزاد مرودشت ۰.۸۰ به دست آمده. همچنین ضریب روایی هم زمان برای مقیاس باورهای خودکارآمدی عمومی و مقیاس عزت نفس روزن برگ بر روی ۳۱۸ نفر از پاسخ گویان ۰.۳۰، در دانش جویان روان شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز ۰.۲۰، و در دانشجویان روان شناسی دانشگاه آزاد مرودشت ۰.۲۳ برآورد شد که همه معنادار بود. بنابراین، یافته های پژوهش نشان می دهد که مقیاس GSE-۱۰ را می توان در پژوهش های روان شناختی و موقعیت های بالینی برای جامعه بهنجار و نابهنجار به کار گرفت.

Keywords:

مقیاس باورهای خودکارآمدی عمومی , پایایی , روایی