بررسی اهمیت عوامل بازدارنده زنان تهران از مشارکت در ورزش تفریحی با توجه به متغیر خصوصیات فردی

هدف از این پژوهش، بررسی اهمیت عوامل بازدارنده فردی، بین فردی، و ساختاری مشارکت زنان شهر تهران در فعالیت های ورزش تفریحی است، که برای این منظور از مدل سلسله مراتبی عوامل بازدارنده اوقات فراغت استفاده شد تا در کنار شناخت این عوامل، درستی و هماهنگی آن ها با شرایط موجود در کشور نیز بررسیشود. برای انجام کار، ابتدا به بررسی سلسله مراتب عوامل بازدارنده سه گانه و نیز اولویت آن ها برای مشارکت زنان شهر تهران در ورزش تفریحی، با توجه به خصوصیات فردی آن ها که شامل سن، شغل، تعداد فرزند، وضعیت تاهل، و تحصیلات بود، اقدام شد و پس از توزیع پرسش نامه ای پژوهش گر ساخته و دارای روایی و پایایی قابل اعتماد بین زنان شهر تهران، نتایج پژوهش نشان داد که در بین این زنان، عوامل ساختاری، مهم ترین دسته از عوامل اثرگذار بر مشارکت آن ها در ورزش است و عوامل بازدارنده فردی و بین فردی، به ترتیب در اولویت های دوم و سوم قرار دارند. نتایج حاصل در مورد تمامی خصوصیات فردی مورد نظر پژوهش ثابت است، اما ترتیب عوامل بازدارنده سه گانه مدل سلسله مراتبی در این پژوهش تایید نشده است.

Keywords:

اوقات فراغت , ورزش تفریحی , خصوصیات فردی , عوامل بازدارنده