پیش بینی کننده های روان شناختی رضایت از زندگی

این پژوهش رابطه بین سلامت روانی (نشانه های بدنی، اضطراب و بیخوابی، افسردگی و نارساکنش وری اجتماعی)، سبکهای مقابله با تنیدگی (مسئله محور، اجتنابی و هیجان محور) و بازخوردهای مذهبی (اعتقاد به اصول دین، دوستی و بندگی خدا و عمل به مناسک مذهبی) و رضایت از زندگی را بررسی کرد. با یک انتخاب تصادفی۱۲۰ نفر (۵۵ مرد با میانگین سنی ۳۰ سال و ۶۵ زن با میانگین سنی ۲۷ سال) از مردم شهر اصفهان به پرسشنامه های سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلیر، ۱۹۷۹)، مقابله با موقعیتهای تنیدگی زا (پارکر و اندلر، ۱۹۹۰)، بازخوردهای مذهبی (کشاورز، مهرابی و سلطانی زاده، ۱۳۸۷) و مقیاس رضایت از زندگی (دینر، امونس، لارسن و گریفین، ۱۹۸۵) پاسخ دادند. نتایج نشان دادند که رضایت از زندگی الف) همبستگی منفی معنادار با نشانه های بدنی، اضطراب و بیخوابی و سبک مقابله هیجان محور و ب) همبستگی مثبت معنادار با باور به اصول دین، انجام مناسک مذهبی، دوستی و بندگی خدا و سبک مقابله مسئله محور داشت. تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که ۴۵ درصد از واریانس رضایت از زندگی را نشانه های افسردگی (۲۵ درصد)، دوستی و بندگی خدا (۸ درصد)، سبک مقابله هیجان محور (۷ درصد)، مقابله اجتنابی (۳ درصد) و نارساکنش وری اجتماعی (۲ درصد) تبیین می کنند. نقش سلامت روانی، سبکهای مقابله و بازخوردهای مذهبی در رضایت از زندگی بحث شد.

Keywords:

رضایت از زندگی , سلامت روانی , سبکهای مقابله با تنیدگی , بازخوردهای مذهبی