تاثیر آموزش خودآموزی کلامی بر کاهش نشانه های برانگیختگی در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/فزون کنشی

به منظور بررسی تاثیر آموزش خودآموزی کلامی بر کاهش نشانه های برانگیختگی دانش آموزان دارای اختلال نارسایی توجه/ فزون کنشی (ADHD)، ۳۰ پسر کلاس سوم و چهارم ابتدایی مبتلا بهADHD، بر مبنای فهرست نشانه مرضی کودک (گدو و اسپرافکین، ۱۹۹۹) و مصاحبه بالینی منطبق بر ملاکهای تشخیصی ADHD در DSM-IV-TR (۲۰۰۰) انتخاب و بر مبنای سن، پایه تحصیلی و هوش (آزمون هوش ریون) همتا شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند (هر گروه ۱۵ نفر). گروه آزمایشی در ۸ جلسه یکساعته برنامه آموزشی خودآموزی کلامی را دریافت کردند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان دادند که بین به کارگیری خودآموزی کلامی و کاهش نشانه های برانگیختگی رابطه معناداری (۰۱/۰P<) وجود دارد. در مجموع، مداخله آموزشی خودآموزی کلامی موجب کاهش نشانه های برانگیختگی در دانش آموزان مبتلا به ADHD شد.

Keywords:

اختلال نارسایی توجه , فزون کنشی , برانگیختگی , خودآموزی کلامی , دانش آموز