بام سبز؛ تکنولوژی پیشرفته و توسعه پایدار در معماری شهرها

بام های سبز یکی از عناصر مهم در طراحی اکولوژیکی به منظور افزایش کیفیت ساختمان، صرفه جویی در مصرف انرژی، هم سو شدنبا طبیعت و افزایش سرانه های فضای سبز شهری است که میتواند تاثیرات مخرب زیست محیطی را کاهش دهد. در حالی که بسیاریاز شهرها با آلودگی صوتی، آلودگی ناشی از فاضلاب شهری و آلودگی هوا همراه است و از طرفی با افزایش بی رویه انرژی های فسیلی روبه رو هستیم، به نظر میرسد زمان آن رسیده که از بام سبز به عنوان راهکاری موثر در جهت حفظ محیط زیست و جلوگیری از آلودگیهوا و بهره برداری مناسب از منابع و انرژی استفاده کنیم. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بام سبز؛ تکنولوژی پیشرفته وتوسعه پایدار در معماری شهرها با روش توصیفی- تحلیلی می باشد . نتیجه پژوهش نشان می دهد معماری سبز به نوعی از ساخت وساز گفته می شود که اهداف محیط زیستی را دنبال میکند. این سبک معماری در چند دهه اخیر در تمام جهان مورد استقبال قرارگرفته است. سرمایه گذاری در زمینه بام سبز به عنوان یک رویکرد نوین معماری و شهرسازی، مهمترین روشی است که به شهرهای مااجازه رشد و توسعه میدهد و نیز در جهت استفاده از انرژی های پاک و توجه به محیط زیست و ساکنان آن می تواند تاثیر بسزایی درمعماری و شهرسازی داشته باشد. در واقع بام سبز یکی از رویکردهای نوین معماری و شهرسازی و برخاسته از مفاهیم توسعه پایداراست که از آن میتوان در جهت افزایش سرانه فضای سبز، ارتقا کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری بهره برد. همچنین اینفناوری با مزایای فراوانی از جمله کاهش بار گرمایش و سرمایش، تصفیه هوا، حفاظت از فاضلاب، کاهش آلودگی صوتی و از همه مهمترکاهش مصرف انرژی، تلاشی برای پایدار کردن شهرهاست. بام سبز علی رغم موانع موجود از قبیل بالا بودن هزینه های اجرایی نصب وراه اندازی، آبیاری و حفظ و نگهداری، در یک کلام مسائل اقتصادی، به عنوان یک راه حل اکولوژیک و به دلیل مزایای زیست محیطی،دارای پتانسیل های کاربردی زیادی است که به کارگیری این سیستم در شهرها از میزان مصرف انرژی کاسته و به کارایی محیط می افزاید.

Keywords:

بام سبز- معماری سبز , ساختمان سبز , توسعه پایدار