تحلیل و رتبه بندی مولفه های طرح های توسعه ی شهری موثر در تحقق برندسازی شهری با استفاده از مدل معادلات ساختاری (نمونه ی موردی: شهر بیرجند)

تحت تاثیر فرایندهای جهانی شدن و رقابت پذیری و با تحول نظریه های توسعه ی شهری، چارچوب ها و رویکردهای نوین در برنامه ریزی شهری خلق شده اند. با ظهور برندسازی شهری، شکل جدیدی از طرح های توسعه ی شهری با رویکرد بالا به پایین و مبتنی بر مولفه های کیفی شهرسازی در حال شکل گیری هستند؛ ازاین رو، مقاله­ی حاضر با روش پژوهش ترکیبی، چارچوب نظری مولفه های شهرسازی موثر در برنامه های برندسازی شهری را تبیین و مدل معادلات ساختاری پژوهش را ایجاد نماید. بدین منظور۱۰ معیار، ۲۸ زیرمعیار و ۶۹ سنجه­ی مورد بررسی و جمع آوری اطلاعات قرار گرفتند. قلمرو مطالعاتی، شهر بیرجند و جامعه ی آماری پژوهش در بخش مصاحبه با روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی انتخاب و شامل ۱۹ نفر از خبرگان و مدیران شهری و در بخش کمی با روش نمونه گیری تصادفی ساده، ۳۸۳ شهروند، ۳۸۱ گردشگر و ۳۰ نفر از مسئولین و سرمایه گذاران مورد پرسش قرار گرفته اند. تحلیل یافته های مصاحبه ها مشخص کرد تلاش در جهت جلب مشارکت های ذهنی و اجرایی ساکنان بافت های قدیمی، توانمندسازی ساکنان و مدیریت حضور مهاجران به ویژه افغان ها و درعین حال بهره گیری از ظرفیت های فرهنگی و تاریخی شهر می تواند به تحقق برند شهری کمک نماید. نتیجه­ی مدل سازی نیز نشان داد در شهر بیرجند، طرح های توسعه ی شهری با اثرگذاری در مولفه های احیاء، رنگ تعلق و صرفه اقتصادی بیش ترین اثر مثبت را در تحقق برنامه های برندسازی شهری داشته و نیز بیش ترین ارتباط مثبت و همبستگی در بین مولفه های پژوهش بین تصویر ذهنی و کیفیت محیطی به میزان ۰.۶۸ است.

Keywords:

Urban development plans , Urban branding , Mixed research method , Structural equation model , city of Birjand , طرح های توسعه ی شهری , برندسازی شهری , روش تحقیق ترکیبی , مدل معادلات ساختاری , شهر بیرجند.