مختصات بلاغی و صنایع ادبی بدیعیه «دموع علی سفح» از محمدرضا حکیمی
Publish place: Journal of Literary Criticism and Rhetoric، Vol: 4، Issue: 1
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 153
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLCR-4-1_004
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1400
Abstract:
محمدرضا حکیمی از ادیبان ذواللسانین ادبیات معاصر ایران است که به دو زبان فارسی و عربی شعر میسراید. حکیمی در بدیعیه «دموع علی سفح» (اشکهایی بر کوهسار) ظهور حضرت مهدی(عج) را زمینهساز جریان عدالت در جامعه میداند. این مقاله با بررسی مختصات بلاغی و صنایع ادبی چکامه حکیمی، به دنبال کشف آن دسته از مضامین هنری و محتوایی این بدیعیه است که تا کنون مورد توجه پژوهشگران قرارنگرفته است. علاوه بر این، تحلیل وزن و موسیقی، نظام واژگان و شیوه تصویرپردازی قصیده نیز به روش توصیفی- تحلیلی مورد اهتمام نویسندگان است. برخی نتایج به دست آمده به این قرار است: ۱- در این چکامه از میان اسالیب بیانی، تشبیه و استعاره از بیشترین فراوانی برخوردار است. ۲- حکیمی در بدیعیه خود ۴۱ گونه از صناعات بدیعی را به کاربرده است که میتوان آنها را به دو دسته لفظی و معنوی تقسیم کرد. از میان صنایع لفظی، جناس و انواع آن بیشترین کاربرد را دارند و از میان صناعات بدیعی معنوی نیز استخدام و توریه از بیشترین اهمیت برخوردارند.
Keywords:
Authors
صابره سیاوشی
استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
سهیلا اصغرزاده
دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی